ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με την προτεινόμενη συγχώνευση της ΕΒΟ και της ΠΥΡΚΑΛ κλείνει ένας μεγάλος κύκλος συνύπαρξης αυτών των δύο εταιρειών που άρχισε από το 1977. Ήταν επί κυβερνήσεως Καραμανλή με Υπουργό άμυνας τον Αβέρωφ που εκρίθη σκόπιμο να ιδρυθεί δημόσια επιχείρηση, ανώνυμη εταιρεία, η ΕΒΟ, για την προώθηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Άμυνας και αυτό σε ανταγωνισμό με την εταιρεία που υπήρχε τότε του Ομίλου Μποδοσάκη, την ΠΥΡΚΑΛ. Ήταν μια απόφαση σωστή νομίζω για την εποχή της, αλλά, μετά το 1982, ο Όμιλος Μποδοσάκη εγκατέλειψε ουσιαστικά την ΠΥΡΚΑΛ και η ΠΥΡΚΑΛ πτώχευσε, περιήλθε και αυτή στο Δημόσιο.
Από τότε, η ταραχώδης συνύπαρξη αυτών των δύο εταιρειών μέσα στο δημόσιο τομέα είχε ελάχιστο νόημα. Σωστά αντιμετωπίζεται το θέμα της συγχώνευσης αυτών των δύο κρατικών εταιρειών για λόγους οικονομίας και αποτελεσματικότερης διαχείρισης του αμυντικού μας προγράμματος που εξυπηρετούν αυτές οι εταιρείες.
Άρα και εγώ είμαι υπέρ της συγχώνευσης των δύο εταιρειών. Έχω, όμως, κάποιους προβληματισμούς όσον αφορά στη διαδικασία που ακολουθούμε. Θα ήθελα ο κος Υφυπουργός να με ακούσει προσεκτικά.
Κύριε Πρόεδρε, πριν σας καταργήσουν την επαγγελματική σας ιδιότητα ως καθηγητού πανεπιστημίου, είχατε αντανακλαστικά τα οποία διατηρούνται και σήμερα. Έχω κι εγώ τα ίδια αντανακλαστικά, του οικονομολόγου. Προσεγγίζω αυτό το θέμα όσο ορθολογιστικά μπορώ από μια οπτική γωνία οικονομικής ανάλυσης.
Κανονικά, ποια θα έπρεπε να ήταν η διαδικασία που μπορεί και πρέπει να ακολουθηθεί.
Πρώτον, έχουμε δύο ανώνυμες εταιρείες, άσχετο ότι οι μέτοχοι είναι το δημόσιο, οι οποίες πρέπει να συμφωνήσουν μεταξύ τους για τους όρους της συγχώνευσης. Θα ανταλλάξουν τα στοιχεία τους, τις πληροφορίες τους, θα γίνουν οι εκτιμήσεις και θα πουν στα συμβούλιά τους τις προϋποθέσεις της συγχώνευσης με βάση ένα σχέδιο, ένα business plan, για τις προοπτικές τους. Αυτό θα πρέπει να είναι η βάση, αυτό θα έπρεπε να είναι το πρώτο βήμα. Πρώτα υπογράφεται η σύμβαση συγχώνευσης των δύο ανώνυμων εταιρειών με βάση μια προοπτική εξέλιξης της νέας ανώνυμης εταιρείας και, σε δεύτερη φάση, έρχεται η σύμβαση αυτή στη Βουλή για να κυρωθεί. Και, με βάση τους όρους αυτής της σύμβασης και τις προοπτικές που έχει το business plan, η Βουλή θα αποφασίσει αν θα επενδύσει τα ίδια προνόμια στη νέα εταιρεία ή όχι. Νομίζω ότι αυτή η διαδικασία θα είχε πολλά πλεονεκτήματα, θα εξασφάλιζε και τη διαφάνεια σε όλη την πορεία και θα μας απήλλασσε από πολλά νομικά και τεχνικά προβλήματα που είναι πιθανόν να ανακύψουν. Εν πάση περιπτώσει, εμείς εδώ στη Βουλή θα ξέραμε ποια είναι η μορφή της νέας εταιρείας, ποιες οι προοπτικές της και που βαδίζει για να ξέρουμε αν θα πρέπει να δώσουμε τα προνόμια που έχουν μέχρι στιγμής κυρίως η ΕΒΟ και, κατά δεύτερο λόγο, η ΠΥΡΚΑΛ.
Δεν γνωρίζω τους λόγους που δεν ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία. Δεν ξέρω αν πράγματι υπάρχουν ανυπέρβλητα νομικά κωλύματα σε αυτή τη διαδικασία, αλλά πρέπει να πεισθώ ότι η διαδικασία που προτείνεται με αυτό το νομοσχέδιο είναι πράγματι η μόνη εφικτή. Αλλά, αν είναι η μόνη εφικτή, τότε θα ήθελα από τον κο. Υφυπουργό να απαντήσει σε τρία θέματα που θέτω.
Πρώτον, δεν κατανοώ την τέταρτη παράγραφο στην εισηγητική έκθεση που αρχίζει με την έλλειψη ρυθμίσεων και τελειώνει με τον νόμο 2001, «αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του δημοσίου κ.α. διατάξεις» Δεν είμαι σίγουρος ποιος είναι αυτός ο μοντέρνος μετασχηματισμός των εταιρειών. Να μου επιτρέψετε να σας πω ότι ο όρος «μετασχηματισμός εταιρειών» είναι αδόκιμος, τουλάχιστον στην οικονομική επιστήμη. Αλλά, αν εδώ υπονοούμε πορεία ιδιωτικοποίησης της νέας εταιρείας, τότε το θέμα που τίθεται είναι αν πράγματι είναι η Βουλή διατεθειμένη να επενδύσει στη νέα εταιρεία όλα τα προνόμια για τα οποία μιλούν αυτά τα άρθρα. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ακριβώς ποια είναι η πρόθεσή μας.
Θα ζητούσα από τον κο. Υφυπουργό να μπει ρητά διάταξη σε αυτό το νομοσχέδιο ότι η εταιρεία που προκύπτει από τη συγχώνευση των δύο εταιρειών θα παραμείνει δημόσια επιχείρηση για να ψηφίσουμε και εμείς τα άλλα άρθρα που αφορούν σε πολλές απαλλαγές και προνόμια. Και, ακριβώς επειδή θα υπάρχει καλύτερη προοπτική βιωσιμότητας γι” αυτή τη νέα εταιρεία, θα πρέπει να εξασφαλιστούν και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Συνοψίζω: Πρώτον, θα ήθελα να πεισθώ ότι αυτή η διαδικασία που ακολουθούμε είναι η μόνη εφικτή διαδικασία. Θα προτιμούσα μια άλλη, να κυρώσουμε εδώ μια σύμβαση συγχώνευσης δύο ανώνυμων εταιρειών και, ανάλογα με τους όρους αυτής της σύμβασης, να δούμε τι προνόμια θα δώσουμε στη νέα εταιρεία.
Αν αυτό είναι εφικτό, θα πρέπει να έχουμε ένα ρητό άρθρο στον νόμο ότι η εταιρεία που προέρχεται από τη συγχώνευση θα παραμείνει στο δημόσιο τομέα και ότι, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα εξασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Είμαστε εδώ στην Επιτροπή για να διευκολύνουμε το νομοθετικό έργο και να βελτιώσουμε τις προτάσεις και τα σχέδια νόμου. Με αυτό το πνεύμα έκανα κάποιες προτάσεις στον κο. Υφυπουργό. Όμως, επέλεξε να μην απαντήσει στις προτάσεις που έκανα. Δικαίωμά του. Δεν θα επανέλθω σε αυτές. Θα ήθελα όμως να επιμείνω σε κάτι.
Τουλάχιστον, ας αλλάξει την Πέμπτη παράγραφο στην εισηγητική έκθεση η οποία δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω.
Κύριε Υφυπουργέ, νομίζω ότι στη Βουλή πρέπει να γίνεται διάλογος και όταν σας κάνουν προτάσεις συνάδελφοι βουλευτές θα πρέπει να απαντάτε.
