ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση επί της αρχής έκανα συγκεκριμένες προτάσεις στον κύριο Υφυπουργό, για να βελτιωθούν τα άρθρα. Λυπάμαι, γιατί ο κος Υφυπουργός δεν ανταποκρίθηκε στις προτάσεις που του έχω κάνει, ίσως λόγω της απουσίας του κου. Υπουργού. Αλλά, κε. Υφυπουργέ, δεν είμαστε εδώ για να χάνουμε το χρόνο μας. Όταν κάνουμε προτάσεις, θα ήθελα να είχα μια ανταπόκριση από εσάς θετική ή αρνητική. Δεν θα επανέλθω σε αυτά που είπα.
Θα ήθελα όμως να κάνω κάποια συγκεκριμένα σχόλια βελτιωτικά των άρθρων που συζητούμε.
Πρώτον, όσον αφορά στο άρθρο 1. Συμφωνούμε όλοι – είναι άλλωστε νομοθετημένο – ότι οι Ανώτατες αυτές στρατιωτικές σχολές είναι ισότιμες με τα πανεπιστήμια. Θα πρότεινα λοιπόν, στο άρθρο 1, να πούμε αυτό που νομίζω ότι θέλουμε να πούμε, όχι με μισόλογα, αλλά ανοικτά, δηλαδή ότι τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή αν δεν θέλουμε αυτό, μπορούμε να πούμε οι Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές, είναι ισότιμα με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του ν.2916/2001 και χορηγούν ισότιμα πτυχία με αυτά.
Εδώ, υπάρχει μία παρεξήγηση. Ισότιμες σχολές και ισότιμα πτυχία δεν σημαίνει ότι υπάρχει αντιστοιχία. Άρα, αυτό που λέμε, είναι κάτι το οποίο είναι αυτονόητο και νομίζω ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής συμφωνούν και μπορούμε να διατυπώσουμε την παράγραφο 1, όπως ανέφερα προηγουμένως.
Το βασικό πρόβλημα είναι τι κάνουν αυτές οι σχολές. Το τρίπτυχο που υπήρχε και φαντάζομαι ότι υπάρχει ακόμη, είναι ότι θέλουμε στρατιωτικούς που να έχουν επιστημονικές γνώσεις και να είναι ενταγμένοι στην κοινωνία. Αυτό είναι το τρίπτυχο, το οποίο καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των στρατιωτικών σχολών.
Αν είναι έτσι, εγώ θα προτιμούσα η παράγραφος 2 να αλλάξει και να αντιστρέψουμε το α” με το β”. Δηλαδή, να λέμε ότι «Τα ΑΣΕΙ έχουν ως αποστολή
» και στη συνέχει το β” να γίνει α”, δηλαδή να λέμε «να αναπτύσσουν τις στρατιωτικές αρετές
» κλπ. Αν επιμένουμε στο εδάφιο α”, ας το βάλουμε ως β, δηλαδή να λέμε «να παράγουν και να μεταδίδουν τη γνώση στους σπουδαστές τους με τη διδασκαλία της στρατιωτικής
» κλπ. και όχι «με την έρευνα και διδασκαλία». Μετά μπορούν να συνεχίσουν ως έχουν τα εδάφια, ούτως ώστε να είναι ξεκάθαρο ευθύς εξ αρχής ότι η έμφαση είναι στη στρατιωτική εκπαίδευση, γιατί μιλάμε για στρατιωτικές σχολές.
Το θέμα είναι ποιο θα είναι το μείγμα της ακαδημαϊκής και της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Απ” ό,τι θυμάμαι, περίπου ένα 70% των μαθημάτων αφορούν σε μαθήματα ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και ένα 30% στη στρατιωική εκπαίδευση. Το ερώτημα το οποίο μπαίνει είναι αν, στη σύγχρονη εποχή, μια τετραετής φοίτηση αρκεί για μια άρτια εκπαίδευση. Ίσως να έχει έρθει η στιγμή να δούμε αν οι σχολές αυτές πρέπει να είναι πενταετούς θητείας. Αυτή θα είναι μια βασική αναβάθμιση, αλλά εδώ πρέπει να συζητήσουμε ουσιαστικά τον κύκλο των μαθημάτων, κάτι το οποίο δεν γίνεται στη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου, αλλά όπως σας είπα, πρέπει στο επίπεδο της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, κάποια στιγμή αυτό να συζητηθεί.
Πώς οργανώνονται τώρα αυτές οι σπουδές; Εδώ, υπάρχουν διάφορα μοντέλα, τα οποία μπορούμε να εξετάσουμε. Σας είπα μερικές σκέψεις στην προηγούμενη συζήτηση. Δεν θα επανέλθω. Με το νομοσχέδιο αυτό ιδρύονται τμήματα. Τώρα, στα τμήματα αυτά διδάσκονται μαθήματα ακαδημαϊκής και στρατιωτικής εκπαίδευσης ή τα τμήματα αυτά αναφέρονται μόνο σε μαθήματα ακαδημαϊκής εκπαίδευσης. Αυτό δεν είναι σαφές στο άρθρο 3 και νομίζω ότι πρέπει να το αποσαφηνίσουμε, διότι εδώ μπαίνει το θέμα αν τα μαθήματα ακαδημαϊκής παιδείας είναι μαθήματα χωριστά από άποψη οργάνωσης και είναι οντότητες αυτοδιοικούμενες, όπως στα πανεπιστήμια. Αυτή είναι μια άποψη που έχει φυσικά επιπτώσεις για το διδακτικό προσωπικό, που θα συζητήσουμε αργότερα.
Αν δεν είναι αυτοδιοικούμενες μονάδες μέσα στις στρατιωτικές σχολές, αλλά είναι ενταγμένες σε ένα ενιαίο πρόγραμμα σπουδών της στρατιωτικής ακαδημαϊκής κατεύθυνσης, τότε το πράγμα είναι πολύ διαφορετικό. Αυτό θα έχει συνέπειες για τα επόμενα άρθρα και νομίζω ότι πρέπει να το διευκρινίσουμε εδώ.
Επειδή δεν έχω χρόνο να προχωρήσω σε άλλες λεπτομέρειες, θα ήθελα να πω ότι πιστεύω ότι το άρθρο 6 δεν προσθέτει τίποτε. Αυτό υπάρχει και εφόσον αυτό είναι θέμα Κανονισμού, νομίζω ότι μπορεί να απαλειφθεί, γιατί, έτσι κι αλλιώς, γίνεται και δεν προσθέτει κάτι καινούριο.
Υπάρχει όμως πρόβλημα, όσον αφορά στους κανονισμούς. Στο άρθρο 2 παρ.2, λέγαμε ότι με προεδρικά διατάγματα θα προχωρήσουν αυτοί οι Οργανισμοί. Αν απαλείψουμε αυτή την παράγραφο, πώς θα βγουν αυτοί οι Οργανισμοί; Δεν εξουσιοδοτούμε έκδοση ΠΔ. Θα βγουν με υπουργικές αποφάσεις; Εδώ θα υπάρξει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρότατο νομικό πρόβλημα, διότι οι Οργανισμοί υπάρχουν, βάσει νόμων και ΠΔ. Εάν δεν λέμε ότι οι νέοι Οργανισμοί θα βγουν με ΠΔ, δεν είμαι βέβαιος ότι έχουμε εξουσιοδότηση για ένα αόριστο θέμα, όπως είναι τώρα στη διατύπωση του νόμου, να προχωρήσουμε σε υπουργικές αποφάσεις και με Υ.Α. να βγάλουμε τους Οργανισμούς. Αυτό ίσως οι νομικές σας υπηρεσίες θα πρέπει να το εξετάσουν. Ευχαριστώ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Ευχαριστώ τον κο. Υφυπουργό για τις παρατηρήσεις του, που αποδέχθηκε την τροποποίηση του άρθρου 1, όπου νομίζω ότι ικανοποιεί όλους μας.
Θα κάνω μερικές παρατηρήσεις-βελτιώσεις, που νομίζω ότι αποσαφηνίζουν καλύτερα τι εννοούμε.
Στο άρθρο 3, επειδή υπάρχει σύγχυση με το θέμα των τμημάτων, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι η εκπαίδευση σε κάθε ΑΣΕΙ οργανώνεται σε τμήμα. Άρα, είναι σαφές ότι κάθε σχολή έχει ένα τμήμα και το τμήμα είναι η βασική εκπαιδευτική μονάδα που καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο – όχι μιας επιστήμης, δεν είναι μια επιστήμη – στρατιωτικών σπουδών, αλλά θα λέγαμε «ευρείας κατεύθυνσης σπουδών».
Στο άρθρο 5, παρ.3 περίπτωση δ’αα”, νομίζω ότι πρέπει να πούμε ότι εγκρίνει το πρόγραμμα σπουδών όχι κάθε τμήματος, αλλά «του τμήματος», καθώς και των τομέων.
Όσον αφορά στους τομείς, στο άρθρο 3 παρ.2, μπορούμε να πούμε ότι τα τμήματα μπορούν να λειτουργούν με τομείς – δεν χρειάζεται το «διατμηματικούς» – οι οποίοι εγκρίνονται από τα εκπαιδευτικά συμβούλια.
Τέλος, συμφωνώ με τον κ. Σπυριούνη όσον αφορά στο ενιαίο της διοίκησης και νομίζω ότι μπορούμε να καλύψουμε αυτό το ζήτημα στο άρθρο 5 παρ.2 περίπτωση δ”, λέγοντας απλώς «διοίκηση του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού». Μετά βάζουμε τελεία και διαγράφουμε όλες τις άλλες λέξεις, οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν σύγχυση, μήπως μέσα από τον οργανισμό δώσουμε αρμοδιότητες οι οποίες περιορίζουν τη διοίκηση που πρέπει να ασκεί ο στρατιωτικός διοικητής της σχολής.
Ευχαριστώ, κε. Πρόεδρε.
