ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας παρακολουθώ τελευταία και θα έλεγα ότι κάνετε μια πολύ σκληρή κριτική στην οικονομία της κυβέρνησης. Γιατί;
ΑΡΣΕΝΗΣ: Δεν θα έλεγα ότι είναι σκληρή κριτική, είναι μια προσπάθεια να είμαι εποικοδομητικός και να επιστήσω την προσοχή της κυβέρνησης σε ορισμένα πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, έχει αμελήσει και είναι επικίνδυνα σημεία που αν δεν τα προσέξουμε τώρα μπορεί να έχουμε προβλήματα αύριο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι μπορεί να γίνει όμως κύριε Αρσένη, λέτε σε μια συνέντευξή σας ότι πριν από 5 χρόνια αποταμίευε το ελληνικό νοικοκυριό περίπου το 18% του εισοδήματός του ενώ σήμερα το 6%. Από πού είναι αυτά τα στοιχεία;
ΑΡΣΕΝΗΣ: Είναι τα επίσημα στοιχεία που μας δίνει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κοιτάξτε, αυτό που συμβαίνει είναι πολύ απλό. Έχουμε δημιουργήσει προσδοκίες στον πολίτη να ζει σε ένα επίπεδο διαβίωσης ανάλογο με το Ευρωπαϊκό ενώ η παραγωγή μας, άρα το πραγματικό μας εθνικό εισόδημα, είναι μόνο 70% του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Υπάρχει λοιπόν ένα χάσμα, αυτό που λέμε ένα έλλειμμα παραγωγής. Για να διατηρήσουμε λοιπόν το καταναλωτικό μας επίπεδο έχουμε συρρικνώσει τις αποταμιεύσεις μας, και θα προσέθετα μάλιστα ότι έχουμε αυξήσει επικίνδυνα το ιδιωτικό χρέος. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί επ΄ άπειρον. Κάποια στιγμή η κρίση θα έρθει. Εάν τώρα, μαζί με αυτό συνυπολογίσουμε ότι η παραγωγή μας συρρικνώνεται, ότι καταναλώνουμε κυρίως εισαγόμενα προϊόντα. Εδώ και μερικά χρόνια η κατανάλωσή μας ήταν περίπου 25% εισαγωγές, τώρα περίπου τα μισά, για να είμαι ακριβής 47% της κατανάλωσής μας είναι εισαγόμενα προϊόντα. Με συρρικνωμένη λοιπόν παραγωγή και μειωμένες αποταμιεύσεις έχουμε μπει σε μια διαδικασία που θα μας οδηγήσει σε μία κρίση. Αυτή η κρίση καλύπτεται τώρα γιατί έχουμε τους πόρους από το κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, έχουμε την κοινή αγροτική πολιτική. Όταν όμως θα τελειώσουν τα έργα, θα γίνουν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες και δεν θα έχουμε αυτούς τους πόρους, τότε η κρίση θα είναι ανοικτή. Νομίζω ότι πρέπει τώρα να πάρουμε μέτρα, να μην περιμένουμε πρώτα να εμφανισθεί η κρίση και μετά να αναζητούμε επειγόντως μέτρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτά που λέτε θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, είναι σε λάθος κατεύθυνση η κυβέρνηση σήμερα;
ΑΡΣΕΝΗΣ: Εγώ δεν θα έλεγα ότι είναι σε λάθος κατεύθυνση, θα έλεγα μάλιστα ότι προσπαθεί με διάφορα μέτρα να τα αντιμετωπίσει. Υπάρχει όμως μία γενικότερη αδράνεια στο σύστημα. Το σύστημα δεν έχει αντανακλαστικά για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Για να χτυπήσουμε αυτά τα προβλήματα, για να αλλάξουμε το σύστημα της παραγωγής μας, χρειάζεται μια μεγάλη κινητοποίηση, μία συστημική αλλαγή που πρέπει να εμφυτεύσει έναν άλλο ενθουσιασμό στους πολίτες, στις παραγωγικές δυνάμεις. Αυτό δεν γίνεται. Αντίθετα, νομίζω αυτό το κλίμα που υπάρχει, του βολέματος, της ήσσονος προσπάθειας, της απογοήτευσης για τη μεγάλη διαφθορά που υπάρχει μέσα στην οικονομία και την κοινωνία μας έχει χαμηλώσει πάρα πολύ τις προσδοκίες των πολιτών και ζούμε τώρα σε ένα πολιτικό και κοινωνικό κλίμα χαμηλών προσδοκιών που δεν μπορεί φυσικά να αφήσει περιθώρια για «πετάγματα», για οράματα, για κινητοποιήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς μιλάτε δηλαδή για ατμόσφαιρα κύριε Αρσένη, αλλά ατμόσφαιρα είναι πολιτικές περισσότερο πρωτοβουλίες παρά οικονομικοί σχεδιασμοί.
ΑΡΣΕΝΗΣ: Ακριβώς, γι΄ αυτό δεν αναφέρθηκα σε συγκεκριμένα οικονομικά μέτρα. Γιατί μπορούμε να απαριθμήσουμε διάφορα μέτρα αλλά τα μέτρα από μόνα τους δεν αλλάζουν το κλίμα. Το πρόβλημα είναι πολιτικό, είναι θέμα κλίματος. Πρέπει να επανέλθει μια αξιοπιστία στο σύστημα, να ανέβουν οι προσδοκίες του κόσμου και να μπορέσουμε να πείσουμε τον κόσμο ότι πρέπει να αλλάξουμε τη δική μας στάση και πορεία και ότι το προϊόν αυτής της προσπάθειας θα επιστραφεί και θα επιβραβεύσουμε αυτούς που μοχθούν. Κάτι που δεν έχει περάσει στον κόσμο. Αντίθετα, ο κόσμος έχει πάρει το μήνυμα ότι αυτοί που κερδίζουν από κοινές προσπάθειες είναι οι αεριτζήδες, οι τσαρλατάνοι και οι επιτήδειοι. Με αυτά τα συστατικά δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά. Θα ήθελα να σας ρωτήσω και κάτι για το θέμα των ημερών που είναι πολύ μεγάλο και δεν ανησυχεί μόνο η Ελλάδα αλλά όλη η Ευρώπη και έχει να κάνει με την ακρίβεια. Υπάρχουν βέβαια παράγοντες, αιτίες που ενδεχομένως να μην μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε, π.χ. η αύξηση των τιμών των καυσίμων και με το Ιράκ δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να κάνει σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς η σημερινή κυβέρνηση τουλάχιστον για να αντιμετωπισθεί αυτό το κλίμα που υπάρχει σήμερα.
ΑΡΣΕΝΗΣ: Εγώ νομίζω ότι έχουμε πληθωριστικές πιέσεις διαφορετικών ειδών. Πρώτα απ΄ όλα υπάρχει όπως είπατε και ο κίνδυνος μιας αύξησης των τιμών διεθνώς που θα έρθει κυρίως από μια κρίση στο χώρο του πετρελαίου. Αυτό δεν είναι βέβαιο αλλά αν γίνει θα χτυπήσει ασυμμετρικά την Ελλάδα, δηλαδή περισσότερο από τις άλλες χώρες. Αυτός είναι ένας κίνδυνος τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι΄ αυτό. Υπάρχουν όμως και πληθωριστικές πιέσεις μέσα στην ελληνική αγορά που πρέπει να αντιμετωπισθούν με συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Οι αυξήσεις τιμών σε πολλά προϊόντα είναι αποτέλεσμα ολιγοπωλιακών καταστάσεων που δημιουργούν αισχροκέρδεια και νομίζω ότι πρέπει να χτυπηθούν. Έχω πει και το επαναλαμβάνω ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί η αδρανούσα Επιτροπή Ανταγωνισμού που είναι ανεξάρτητη διοικητική αρχή και να χτυπήσει τα φαινόμενα του ολιγοπωλιακού ανταγωνισμού. Ακόμα, η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε μία αυξημένη προσπάθεια ελέγχων στην αγορά, δεν μιλάμε για διατιμήσεις, δεν μιλάμε για τέτοια πράγματα αλλά για βασικούς ελέγχους γιατί με την ευκαιρία της μετάβασής μας στο Ευρώ δημιουργήθηκαν καταστάσεις που τείνουν να μονιμοποιηθούν, δηλαδή αυξημένων τιμών που δεν δικαιολογούνται από αύξηση κόστους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς πιστεύετε ότι θα μπορούσαν σε κάποια τουλάχιστον ζητήματα να υπάρξουν παρεμβάσεις στα όρια της ελεύθερης αγοράς. Δηλαδή έχουμε π.χ. το πλαφόν στα δίδακτρα, θα μπορούσαν τέτοιες κινήσεις να γίνουν και για άλλες υπηρεσίες ή προϊόντα;
ΑΡΣΕΝΗΣ: Θα δίσταζα πάρα πολύ να προχωρούσα σε τέτοιου είδους πολιτικές. Εγώ αναφέρομαι σε κάτι άλλο. Βλέπετε ότι υπάρχει μια μεγάλη διαφορά στην τιμή ενός προϊόντος στην Ελλάδα από αυτήν στην Ιταλία ή τη Γερμανία. Αυτό το προϊόν θα μπορούσε να εισαχθεί στην Ελλάδα έτσι ώστε η εδώ τιμή να ισορροπήσει, υπολογίζοντας και το κόστος μεταφοράς, με αυτήν της Ευρώπης. Δεν γίνεται αυτό συχνά γιατί οι χονδρέμποροι στην Ελλάδα οι οποίοι βασικά εφοδιάζουν την αγορά είναι ταυτόχρονα και εισαγωγείς. Εδώ έχουμε ένα παθολογικό φαινόμενο βιασμού των κανόνων του ανταγωνισμού και νομίζω ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα μπορούσε να παρέμβει, να σπάσει τα ολιγοπώλια και να δημιουργηθεί ένας καλύτερος ανταγωνισμός.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να μείνουμε σε αυτό που λέγατε, και νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό, ότι πρέπει να σπάσει ένα κλίμα εφησυχασμού σήμερα ειδικά όταν έχουμε και μηνύματα ότι ενδεχομένως να μας βρουν και πιο άσκημες ημέρες, π.χ. Ιράκ, και να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΑΡΣΕΝΗΣ: Καλή σας ημέρα.
