ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κοντά μας έχουμε σήμερα τον Γεράσιμο Αρσένη, έναν άνθρωπο που ξέρει οικονομικά, πρώην Υπουργός, νυν Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, με μακρά θητεία στα κέντρα οικονομικών αποφάσεων, προπάντων έναν άνθρωπο που γνωρίζει το θέμα για το οποίο μιλάει. Από τις καλύτερες μέρες μου ως δημοσιογράφου, ήταν η περίοδος που ήσασταν στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, καθώς η πόρτα σας ήταν πάντα ανοικτή, η ανταπόκρισή σας ήταν άμεση και ειλικρινής.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Τότε, η όλη υπόθεση της ενημέρωσης είχε άλλη αμεσότητα. Η ίδια η εποχή ήταν άλλωστε πολύ ενδιαφέρουσα. Ενδιαφέρουσα όμως εποχή είναι και τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα, δηλώνετε στην Απογευματινή, σε μία πολύ μεγάλη συνέντευξη, ότι «Ο κόσμος μπαίνει σε επικίνδυνη καμπή». Πού πάμε, κε Αρσένη;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Είναι ακριβώς όπως το δήλωσα στην Απογευματινή: Πάμε σε μία επικίνδυνη καμπή. Γιατί δεν είναι μόνο ο πόλεμος στο Ιράκ (αυτός ο πόλεμος θα λήξει και ξέρουμε και πώς θα λήξει). Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά, όχι μόνο μέσα στο Ιράκ, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Υπάρχει ο περίφημος «άξονας του κακού», που έχει ήδη εξαγγείλει ο Πρόεδρος Μπους, και από αμερικανικά χείλη ακούμε ότι θα υπάρξει και συνέχεια, ότι δηλαδή θα γίνουν και άλλοι πόλεμοι. Χθες, π.χ. άκουσα από το CNN μία νέα σφυγμομέτρηση στην Αμερική, σύμφωνα με την οποία οι αμερικανοί ερωτώνται αν θα υποστηρίξουν μία στρατιωτική επιχείρηση στο Ιράν.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πηγαίνουμε σε μία εποχή, κατά την οποία οι ΗΠΑ, – και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι τρέλα – προσπαθούν να δημιουργήσουν μία νέα αρχιτεκτονική του κόσμου, όπου μόνο η Αμερική θα αποφασίζει και οι άλλες χώρες, ως οπαδοί, θα ακολουθούν. Αυτή δεν είναι μία βιώσιμη λύση, είναι μία επικίνδυνη λύση, θα δημιουργήσει αποσταθεροποίηση σε όλη την περιοχή. Μία αβεβαιότητα εντός των συνόρων όλων των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εμείς, ως Ελλάδα, τι μπορούμε να κάνουμε; Λέτε, σήμερα, «η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει να πατά σε δύο βάρκες».
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Η Ελλάδα, πρώτα απ” όλα, πρέπει να έχει μία αίσθηση του δικού της βάρους. Δεν είναι μία μεγάλη χώρα, η οποία θα διαμορφώσει την παγκόσμια κατάσταση, θα πρέπει επομένως να συνταχθεί μαζί με άλλες χώρες στην προσπάθεια να σταματήσει αυτό το κακό και να δημιουργηθεί ένα μοντέλο διακυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο οι διαφορές θα λύνονται με ειρηνικούς τρόπους και όλοι συμμετέχουν σε αυτές τις αποφάσεις.
Εκεί, νομίζω, υπάρχουν κάποια στοιχεία, στην ηπειρωτική Ευρώπη, με τα οποία εμείς μπορούμε να συνταχθούμε, χωρίς όμως να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μία ισχυρή Ευρώπη που μπορεί να πατήσει πόδι και να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων. Θεωρώ ότι η Ευρώπη, οι λεγόμενες ευρωπαϊκές χώρες, αργά ή γρήγορα θα τα ξαναβρούν με την Αμερική (γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει κυρίως είναι η μοιρασιά ή, όπως λέει ο κόσμος, το πλιάτσικο) και θα αφήσουν την υψηλή ιδεολογία. Οι λαοί όμως της Ευρώπης δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν αυτή την κατάσταση. Θα υπάρξουν αντιδράσεις, όπως θα υπάρξουν και πολιτικές εξελίξεις και στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Η δική μου ελπίδα έγκειται στο γεγονός ότι η Αμερική, ως ένα βαθμό, δεν αποδέχεται το νέο αμερικανικό δόγμα και ελπίζω να έχουμε πολιτικές εξελίξεις εκεί – στο κάτω-κάτω έχουμε εκλογές του χρόνου – ώστε να ανατραπεί αυτό το επικίνδυνο νέο αμερικανικό δόγμα και να ακολουθηθεί μία νέα πολιτική.
Επανέρχομαι σε αυτό που είπατε για την Ελλάδα. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι μαζί με τις δυνάμεις της Ευρώπης που θέλουν μία διαφορετική διακυβέρνηση, αλλά θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα να είναι μακριά από τους μεγάλους «καυγάδες», για να δημιουργήσει ένα φιλικό δίκτυο συμμαχιών, έτσι ώστε να μπορέσει να προστατευθεί από όλες τις απρόβλεπτες συνέπειες που θα έχει αυτή η νέα εποχή. Μία εποχή που θα διαρκέσει αρκετά, και θα είναι μία εποχή αβεβαιότητας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τοποθετείστε με απόλυτη σαφήνεια. Στον τομέα της οικονομίας, φοβάστε;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Δεν φοβάμαι, με την έννοια ότι καταρρέουμε σήμερα ή αύριο ή ότι θα έχουμε μία ανοικτή κρίση, φοβάμαι όμως για την αδράνεια όλων μας, και το τονίζω αυτό, όλων μας, μπροστά στην πρόκληση που έχουμε. Μπήκαμε στην ΟΝΕ, μπήκαμε στη ζώνη του Ευρώ. Για να ζήσουμε όμως σε αυτή τη ζώνη και να διατηρήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Εκεί χάνουμε τη μάχη σιγά-σιγά. Εάν δείτε τις εξαγωγές μας, θα διαπιστώσετε ότι έχουν πέσει
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κατά 10%…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Εάν δείτε τι γίνεται με την κατανάλωσή μας, τα περισσότερα προϊόντα που καταναλώνουμε είναι εισαγόμενα. Το ερώτημα είναι από πού θα καλυφθεί αυτό το έλλειμμα ανάμεσα στην κατανάλωσή μας (που είναι ευρωπαϊκού επιπέδου) και στην παραγωγή (που βρίσκεται πάρα πολύ πίσω). Προσωρινά, αυτό το έλλειμμα καλύπτεται με πόρους από το Γ” ΚΠΣ, αλλά έχει ημερομηνία λήξεως. Και, όταν αυτά θα τελειώσουν, με το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, θα βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Θα έπρεπε να είχαμε φροντίσει γι” αυτό πολύ νωρίτερα, ή να φροντίσουμε γι” αυτό έστω και τώρα – αν και είναι πολύ αργά. Κάτι όμως πρέπει να γίνει. Δεν μπορεί να ζήσουμε με την παρούσα αγροτική οικονομία: Δεν έχουν γίνει αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών στην αγροτική οικονομία. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που τις έχουμε αφήσει στην τύχη τους. Πρέπει να τις στηρίξουμε για να εκσυγχρονιστούν. Πρέπει επίσης και ο τουρισμός μας να γίνει πολύ πιο αποδοτικός και παραγωγικός, με τουριστικές επιχειρήσεις υψηλής ποιότητας.
Αυτά τα πράγματα, ξέρετε, παίρνουν χρόνο. Αν τα αποφασίσουμε σήμερα, θα αποδώσουν μετά από 2 – 3 χρόνια, έτσι δεν είναι;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έτσι είναι.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Ε, λοιπόν, εγώ δεν τα βλέπω αυτά να γίνονται σήμερα
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ήθελα να ανανεώσουμε αυτό το ραντεβού, για μία ραδιοφωνική συνέντευξη μίας και πλέον ώρας, και, κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη να σας συγχαρώ για την κορυφαία θέση που επάξια κατέλαβε η σύζυγός σας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι τιμή για την Ελλάδα αυτή η θέση.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Σας ευχαριστώ και θα της μεταφέρω τα συγχαρητήριά σας. Ευχαρίστως να μιλήσουμε όποτε θέλετε γι” αυτά τα θέματα.
