ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς κρίνετε τη στάση των ευρωπαϊκών χωρών;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Οι ευρωπαϊκές χώρες δεν υπήρξαν ιστορικά «άγγελοι». Αυτή τη στιγμή, όμως, η Ευρώπη έχει έλλειμμα ηγεσίας. Δεν έχει ηγετικές φυσιογνωμίες που θα μπορούσαν να συσπειρώσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς και να δημιουργήσουν ένα πραγματικό αντίβαρο στα σχέδια του κου. Μπους.
Γιατί, αυτή τη στιγμή, πέρα από τον πόλεμο του Ιράκ, η μεγάλη σύγκρουση αφορά στο μοντέλο διακυβέρνησης του κόσμου. Αυτό που μας λέει η Αμερική, ή πιο συγκεκριμένα ο κος. Μπους, είναι ότι το μοντέλο αυτό θα είναι μία πυραμίδα΄, στην κορυφή της οποίας θα βρίσκεται η Αμερική και θα αποφασίζει μόνη της, ενώ τα άλλα κράτη θα ακολουθούν, σαν παθητικοί οπαδοί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα μας λέει: «Θα έχετε παγκόσμια κυβέρνηση »
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Ακριβώς. «όπως τη θέλουμε εμείς κι εσείς θα ακολουθείτε. Κι αν δεν είσαστε μαζί μας, θα είσαστε εναντίον μας».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Υπάρχει όμως κι ένα άλλο μοντέλο, το οποίο θα πρέπει να προωθήσει η Ευρώπη και οι άλλοι λαοί. Το μοντέλο αυτό λέει ότι ο κόσμος μας δεν μπορεί να κυβερνηθεί από μία μόνο χώρα. Θα πρέπει να έχουμε συλλογικές αποφάσεις, με τη συμμετοχή και των άλλων κρατών.
Το αντίβαρο αυτό μπορεί να το επιτύχει μόνο μία πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη. Η Ρωσία είναι πολύ πίσω, η Κίνα είναι μερικά χρόνια μακριά, όλες αυτές οι χώρες θα πρέπει να έχουν συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως, επειδή είπατε προηγουμένως ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αδύναμη στη σημερινή συγκυρία, θέλω να σας επισημάνω ότι την αμερικανική ήττα στο Συμβούλιο Ασφαλείας την προκάλεσαν μικρές χώρες και μάλιστα ηγέτες που ήταν της επιλογής των ΗΠΑ, όπως ο ηγέτης του Παναμά που έχει υπάρξει και Πρόεδρος της Coca-Cola, αν δεν κάνω λάθος. Παράλληλα, έχουμε έναν Υπουργό τον Cook, ο οποίος παραιτείται επιδεικτικά διαφωνώντας με τον Μπλέρ. Δηλαδή, έχουμε πρακτικές που δείχνουν ότι ακόμη και στα αδιέξοδα που δημιουργούν οι συγκυρίες υπάρχουν λύσεις.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Εγώ μιλάω για πρωτοβουλίες ευρωπαϊκού επιπέδου. Εκεί, δεν νομίζω ότι μπορείς να παίξεις το ρόλο ενός μικρομέγαλου, όταν δεν έχεις και το απαιτούμενο πολιτικό βάρος.
Αυτό που νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα είναι πρόκληση για την ελληνική κυβέρνηση και την Προεδρία της Ευρώπης θα είναι ποια στάση θα κρατηθεί. Η ελληνική προεδρία είχε περπατήσει εξισορροπητικά ανάμεσα στις αποφάσεις της ΕΕ και μιας επαφής με την Αμερική. Από εδώ και πέρα, πιστεύω ότι πρέπει να πάρει μία θέση και νομίζω η θέση της Ελλάδας είναι μαζί με τις δυνάμεις που θέλουν μία ΕΕ με δυνατή φωνή και μία παγκόσμια διακυβέρνηση συλλογικού τύπου. Πρέπει να συνταχθούμε με το γαλλογερμανικό άξονα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εμφανώς, εννοείτε, και με κάποιες πρακτικές που να αποδεικνύουν την ένταξή μας εκεί. Γιατί δεν το έχουμε δει αυτό μέχρι στιγμής.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Μέχρι στιγμής, γιατί, όπως σας είπα, από εδώ και πέρα αλλάζουν τα πράγματα, μπαίνουμε σε μία περίοδο πολέμου και, νομίζω, πρέπει να το δείξουμε αυτό. Εξάλλου, και η δική μας εθνική επιβίωση εξαρτάται πολύ από το κατά πόσο θα σηκώσει ανάστημα, αν όχι αμέσως, τουλάχιστον μέσα στην προοπτική του χρόνου, μία Ευρώπη.
Δεν ξέρω ποια θα είναι αυτή η Ευρώπη. Μπορεί να είναι μικρότερη από τους 25, αλλά εν πάση περιπτώσει που – εγώ επιμένω -σε συμμαχία με τη Ρωσία μπορεί να είναι μία δύναμη στο παγκόσμιο σκηνικό που θα παίξει ένα ρόλο και θα καθορίσει την παγκόσμια διακυβέρνηση διαφορετικά από ό,τι θέλει ο Μπους.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο ίδιος ο Μπους δεν είναι μία σταθερή δύναμη μέσα στην Αμερική. Υπάρχουν ισχυρότατες δυνάμεις στην Αμερική που βλέπουν τα πράγματα πολύ διαφορετικά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα είναι σημαντική – εφόσον προκύψει από το Αγγλικό Κοινοβούλιο – μία άρνηση στην πρόταση του Μπλέρ για συνδρομή στον πόλεμο του Ιράκ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Δεν το βλέπω όμως αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όλοι όμως ελπίζουμε. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Τώρα, σε ό,τι αφορά στην οικονομία, τι επιπτώσεις πιστεύετε ότι θα έχει ο πόλεμος; Γιατί βλέπουμε μία γενικευμένη ανησυχία
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Λίγο αργά αρχίσαμε να ανησυχούμε. Εγώ τα έχω πει εδώ και δύο χρόνια στην εκπομπή σας, κε Κομίνη. Έχουμε μία οικονομική κρίση εν αναστολή, που δεν φαίνεται λόγω των προγραμμάτων του ΚΠΣ και των ολυμπιακών έργων, αλλά θα γίνει αισθητή. Αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται με τον πόλεμο στο Ιράκ.
Ας δούμε όμως τι μπορούμε να κάνουμε. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε δύο κινήσεις: Πρώτα απ” όλα πρέπει να ενεργοποιηθούν όσοι μηχανισμοί διαθέτουμε για τον έλεγχο της αγοράς, ώστε να καταπολεμηθεί η κερδοσκοπία όσο αυτό είναι εφικτό. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αποτελεσματικοί, διότι έχουν αποδιοργανωθεί οι υπηρεσίες ελέγχου, εν πάση περιπτώσει όμως πρέπει να προσπαθήσουμε.
Δεύτερον, που το θεωρώ πολύ σημαντικό, κάτι πρέπει να κάνουμε ως προς τις τιμές του πετρελαίου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς δηλαδή;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Στην βενζίνη, πάνω από το μισό κόστος για τον καταναλωτή, είναι ποσό που πηγαίνει σε φόρους. Όταν λοιπόν ανεβαίνει η τιμή της πρώτης ύλης, ανεβαίνουν και οι φόροι. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να μειωθεί ο συντελεστής της φορολογίας, έτσι που, ενώ τα έσοδα του κράτους δεν θα μειωθούν, η τιμή του προϊόντος να μην αυξηθεί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και θα επιδράσει στον πληθωρισμό αυτό.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Ναι. Αυτό θα αποτελέσει μία πολύ μεγάλη ανακούφιση και θα σταματήσουν οι πληθωριστικές πιέσεις. Αυτά είναι δύο από τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε αμέσως.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φαντάζομαι ότι, αν ξεκινήσει ο πόλεμος και έχουμε κατακόρυφη άνοδο του πετρελαίου, κάτι τέτοιο θα γίνει. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Τώρα που μπαίνουμε σε μία ρότα πολέμου, θα τα λέμε συχνότερα.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ.
