ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Νομίζω ότι, πάνω-κάτω, αυτό το σχέδιο είναι σε όλους μας γνωστό. Ίσως να απαιτείται περισσότερη μελέτη, αλλά κάποιες πρώτες εντυπώσεις υπάρχουν.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Οι δικές μου εντυπώσεις είναι άκρως αρνητικές. Είναι ένα σχέδιο αμερικανοαγγλικής έμπνευσης που θα δημιουργήσει καταστάσεις συγκρούσεων στο νησί, έτσι που να μην μπορεί να λειτουργήσει το κράτος. Ως αποτέλεσμα, το κράτος αυτό θα μείνει κάτω από την επιδιαιτησία ενός ανωτάτου δικαστηρίου στο οποίο η μειοψηφία θα είναι οι έλληνες. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Και δεν νομίζω ότι το θέμα είναι να μελετήσουμε με προσοχή, παράγραφο-παράγραφο, το όλο κείμενο. Θα το κάνουμε βέβαια και αυτό.
Αρκεί όμως να ξέρουμε το εξής: Πρώτον, δεν πρόκειται περί ενιαίου κράτους, με μία εκπροσώπηση στο εξωτερικό και μία ιθαγένεια. Γιατί, αν διαβάσουμε προσεκτικά τις παραγράφους, θα δούμε ότι διαλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία, δημιουργείται ένα νέο κράτος, το οποίο αποτελείται από δύο κυρίαρχα κράτη, τα οποία, μεταξύ των άλλων, φτιάχνουν και ένα κοινό κράτος, με ελάχιστες αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων και η δυνατότητα του veto. Έχουν δικό τους Πρωθυπουργό, δικό τους εθνικό ύμνο, δική τους σημαία και δικά τους σύνορα. Άρα, εδώ, νομιμοποιούμε ουσιαστικά τον Αττίλα. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο αφορά στο θέμα της ιθαγένειας. Δεν υπάρχει μία ιθαγένεια, υπάρχουν δύο. Υπάρχει η ιθαγένεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά υπάρχει και η ιθαγένεια των συστατικών κρατών. Ποιος θα τη δίνει αυτή την ιθαγένεια και τι ρόλο θα παίζει αυτή στην αλλοίωση του πληθυσμού; Ποιος θα ελέγξει το ένα συστατικό κράτος, δηλαδή τα κατεχόμενα, αν θα φέρουν και άλλους από το εξωτερικό και τους ονομάσουν «Τούρκους» με την ιθαγένεια του συστατικού αυτού κράτους και μετά «Κυπρίους πολίτες».
Έπειτα – και αυτό είναι το σοβαρότερο – εδώ υποτίθεται ότι η ΕΕ έχει γίνει για να διευκολύνει την επαφή, τη συνεργασία, την ελεύθερη εγκατάσταση και μετακίνηση των λαών κλπ. Σήμερα φτάνουμε στην Κύπρο να απαγορεύουμε στον έλληνα της Κύπρου να πάει στα μέρη όπου έχει την περιουσία του και του απαγορεύουμε να κινηθεί και να εγκατασταθεί σε ένα άλλο μέρος. Στην Κύπρο θα υπάρχουν σύνορα, θα υπάρχουν έλεγχοι. Ενώ προσπαθούμε να γκρεμίσουμε τα σύνορα στην ΕΕ, ή τουλάχιστον έτσι λέμε, στην Κύπρο δημιουργούμε τείχη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συνεπώς, κε. Αρσένη, δεν είναι αφετηρία διαπραγμάτευσης το σχέδιο Ανάν;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Εγώ θα έλεγα το εξής. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να μη δεχθούνε το χρονοδιάγραμμα, το οποίο έχει παρουσιάσει ο Κόφφι Ανάν εκ του πονηρού, ώστε να εμπλέξει τη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού με τη διαδικασία της ένταξης. Πρέπει να απορριφθεί αυτό.
Δεύτερον: Εγώ θα προτιμούσα να ελέγετο ότι αυτό το σχέδιο είναι τόσο μακριά από τη φιλοσοφία των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ώστε δεν μπορεί να είναι αφετηρία ενός νέου διαλόγου. Μπορούμε να πάρουμε κάποια στοιχεία από αυτό, ο διάλογος όμως θα πρέπει να γίνει σε μία βάση κατά την οποία:
Αναγνωρίζεται ότι το θέμα της εσωτερικής οργάνωσης της Κύπρου και των Κοινοτήτων είναι θέμα εσωτερικό, ότι δεν πρόκειται για περίπτωση κατάλυσης του κράτους και σε αυτή τη βάση, να συνεχιστεί ο διάλογος.
Εάν δεν γίνει αυτό, εάν καταγράψουν τα δύο μέρη τις αντιρρήσεις τους σε συγκεκριμένα άρθρα – μια προσέγγιση που κερδίζει έδαφος τελευταία – φοβάμαι ότι αυτό θα πάει στην Κοπεγχάγη και εκεί θα γίνει παρατήρηση ότι ο διάλογος θα πρέπει να συνεχιστεί στο πλαίσιο του ΓΓ του ΟΗΕ. Δηλαδή, θα πάμε στην ένταξη, δεμένοι χειροπόδαρα να συζητήσουμε την επίλυση του κυπριακού, μέσα σε ένα πλαίσιο που ουσιαστικά ακυρώνει κάθε προσπάθεια δημοκρατικής διεργασίας στην Κύπρο. Και θα πρέπει να το αποφύγουμε αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ήθελα να κλείσω με το εξής διλημματικό ερώτημα: «Δεχόσαστε αυτό το κείμενο συζήτησης; Έχει καλώς. Δεν το δεχόσαστε; Κρατείστε αυτά που συμβαίνουν ήδη στην Κύπρο».
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Τι συμβαίνει τώρα στην Κύπρο; Μιλάτε μάλλον για το ενδεχόμενο μη λύσης.
Θα υπάρχει η ένταξη, και η ένταξη θα αφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή σε ολόκληρο το νησί.
Το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν θα μπορέσει εκ των πραγμάτων, όχι νομικά, να λειτουργήσει στα κατεχόμενα (έτσι και αλλιώς δεν θα λειτουργήσει και αν δεχθούμε τη λύση του Κόφφι Ανάν).
Και, τέλος, μέσα στην ΕΕ, με την πάροδο του χρόνου, θα προσπαθήσουμε να βρούμε μία λύση στο κυπριακό πρόβλημα υπό άλλες συνθήκες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λέτε δηλαδή ότι δεν τίθεται δίλημμα.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Δίλημμα δεν τίθεται. Για μένα είναι σαφέστατο ότι, αν έχουμε ένταξη χωρίς λύση, χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις, οι προοπτικές για μία δίκαιη επίλυση του κυπριακού είναι πολύ καλύτερες. Εάν τώρα επισπεύσουμε, θα έχουμε προβλήματα στην Κύπρο.
Να σας πω κάτι; Πρέπει να το πούμε στον κόσμο. Όλος ο καυγάς που γίνεται διεθνώς, δεν είναι για το πώς θα μπει ένα μικρό κράτος, ένα νησί, στην ΕΕ. Αν ήταν αυτό, τα πράγματα θα ήταν εύκολα.
Το θέμα είναι το πώς θα διαιωνιστεί στην Κύπρο η επικυριαρχία των εγγλέζων και των αμερικάνων, οι οποίοι θέλουν το νησί αυτό, γεωστρατιωτικά, να βρίσκεται κάτω από την αγγλοαμερικανική επιρροή. Για να ενταχθεί λοιπόν στην ΕΕ, πρέπει να ενταχθεί με ένα τρόπο που δεν θα του επιτρέψει να λειτουργήσουν οι εσωτερικοί δημοκρατικοί θεσμοί, ώστε να διατηρείται πάντοτε η επικυριαρχία και η λύση που θα έρθει από επάνω. Στο κάτω-κάτω, όλοι το ξέρουμε ότι το Σύνταγμα αυτό είναι έμπνευση του κου Χάνει. Πρέπει να δούμε δηλαδή τι κρύβεται πίσω από αυτό και γιατί γίνεται τόση φασαρία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να σας ευχαριστήσω, κε Υπουργέ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Γεια σας.
