Ερωτ: κ. Αρσένη καλημέρα σας
Απαντ: καλημέρα σας
Ερωτ: Θέλω να ξεκινήσουμε με ένα θέμα το οποίο είναι στην επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα και αφορά το ζήτημα της ανωτατοποίησης των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων. Νομίζω ότι ο κ. Αρσένης ως πρώην υπουργός είναι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο να μας πει την άποψή του και να μας εξηγήσει και το τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί βλέπουμε αρκετές αντιδράσεις από την επιστημονική κοινότητα.
Απαντ: Κοιτάξτε, αυτό το θέμα έχει τις πηγές του πολύ βαθιά στην ιστορία και σχετίζεται και από μία ιδιόμορφη διατύπωση και στο άρθρο 16 του Συντάγματος. Η πραγματικότητα είναι ότι σήμερα τα ΤΕΙ έχουν εξελιχθεί απ” ότι αρχικά ήταν και πραγματικά λειτουργούν δίπλα από τα Πανεπιστήμια ως τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ανωτατοποίηση για την οποία μιλάμε είναι μία προσπάθεια να κατοχυρωθεί και νομικά και συνταγματικά η λειτουργία των ΤΕΙ. Για να γίνει όμως η ανωτατοποίηση θα πρέπει να γίνουν κάποια συγκεκριμένα βήματα που αφορούν την συγκρότηση των ΤΕΙ, την αξιολόγησή τους κ.λ.π. Η κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει νομοσχέδιο, έχει καταθέσει ένα πλαίσιο συζήτησης και βρίσκεται τώρα στο στάδιο των συζητήσεων με τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια και υπάρχουν παρατηρήσεις και από την μεριά των ΤΕΙ αλλά, κυρίως, από τη μεριά των Πανεπιστημίων και ιδιαίτερα του Πολυτεχνείου. Νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου και την κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή που θα έχει τη συναίνεση των ιδρυμάτων τόσο των ΤΕΙ, όσο και των ΑΕΙ.
Ερωτ: Κ. Υπουργέ, καλή σας μέρα, ο Ανδρέας Ζούλας είμαι.
Απαντ: Καλή σας ημέρα.
Ερωτ: Σημείωσα την αναφορά που έγινε στο άρθρο 16 του Συντάγματος, αλλά πρίν να σας ρωτήσω για αυτό το συγκεκριμένο, θα ήθελα να διευκρινήσουμε το εξής, πρίν από δύο χρόνια, το Φεβρουάριο καταθέσατε μία τροπολογία στο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Απαντ: Μάλιστα.
Ερωτ: Η τροπολογία εκείνη σε τί διαφέρει; Προέβλεπε και εκείνη την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Σε τι διαφέρει από την σημερινή προσέγγιση, η οποία δεν έχει νομοτεχνικά ολοκληρωθεί, όπως το λέτε κι εσείς.
Απαντ: Στην ουσία δεν διαφέρει καθόλου. Η ρύθμιση αυτή τακτοποιούσε το θέμα, στο πλαίσιο της νομοθεσίας που υπήρχε. Αυτό το οποίο τώρα γίνεται, φαντάζομαι είναι ότι αλλάζει και ο τίτλος πια των ΤΕΙ που γίνονται και αυτά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το να γίνουν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, σημαίνει ότι θα πρέπει να λειτουργούν με τη δική τους επιστημονική αυτονομία, όπως τα ΑΕΙ. Αλλά για να είναι όμως ισότιμα θα πρέπει να είναι και εν τη ουσία ισότιμα. Και εδώ μπαίνει το θέμα της αξιολόγησης. Και το δεύτερο θέμα είναι των επαγγελματικών διακαιωμάτων.
Ερωτ: κ. Υπουργέ θέλω να ρωτήσω κάτι. Στην περίπτωση που προχωρήσει αυτό το νομοσχέδιο, τι θα γίνει με τους αποφοίτους των προηγουμένων χρόνων, σε ότι αφορά την αναγνώριση των πτυχίων τους;
Απαντ: Νομίζω ότι αυτό είναι το θέμα κλειδί. Δεν μπορεί να υπάρχουν πτυχιούχοι του ίδιου τμήματος, δύο ταχυτήτων, αυτοί οι οποίοι πήραν το πτυχίο στο παρελθόν και αυτοί που θα πάρουν το πτυχίο στο μέλλον, κάτω από τις ίδιες συνθήκες και τα ίδια προγράμματα. Εάν το πρόγραμμα αλλάξει, τότε το πτυχίο θα είναι διαφορετικό άρα διαφορετικά θα είναι και τα επαγγελματικά δικαιώματα.
Τότε νομίζω θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους παλαιούς πτυχιούχους να καλύψουν αυτά τα κενά, να αναβαθμίσουν δηλαδή το πτυχίο τους με πρόσθετα μαθήματα. Έχουμε μία τέτοια εμπειρία με τους δασκάλους, όπως ξέρετε. Στο παρελθόν, οι δάσκαλοι έβγαιναν από τις παιδαγωγικές ακαδημίες, όταν οι παιδαγωγικές ακαδημίες αναβαθμίστηκαν, ας το πούμε έτσι, και έγιναν κι αυτές ανώτατα εκπαιδευτικά τμήματα και ενσωματώθηκαν στο Πανεπιστήμιο, οι δάσκαλοι που είχαν παλαιά πτυχία, μπορούσαν – και μπορούν – να εξομοιωθούν παρακολουθώντας Πανεπιστημιακά μαθήματα οπότε και έπαιρναν ένα νέο πτυχίο το οποίο ήταν ισότιμο με τα νέα.
Ερωτ: Εγώ κ. Αρσένη θέλω να ρωτήσω το εξής: βρισκόμαστε σε μία εποχή παγκοσμιοποίησης και επανάστασης στη γνώση και επιδιώκουμε, υποτίθεται, να κάνουμε την ανώτατη παιδεία μας πολύ καλύτερη απ” ότι είναι. Οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες γίνεται η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, μήπως τελικά επιφέρει κατωτεροποίηση και των ΑΕΙ; Δηλαδή θέλουμε να κάνουμε Ελληνικά Πανεπιστήμια, συγκρίσημα με τα καλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού ή θέλουμε απλά να έχουμε τίτλους πανεπιστημιακών σπουδών;
Απαντ: θα συμφωνούσα μαζί σας στην έννοια της αξιολόγησης. Νομίζω ότι για να είναι ένα Τμήμα, ένα Ίδρυμα ανώτατο θα πρέπει να περνάει το τέστ κάποιων κριτηρίων. Και νομίζω ότι, όχι μόνο τα ΤΕΙ αλλά και τα Πανεπιστήμια πρέπει να περάσουν από τη διαδικασία της αξιολόγησης. Υπάρχουν και σήμερα τμήματα στα ΤΕΙ τα οποία είναι θαυμάσια και, χωρίς καμία δυσκολία, τουλάχιστον από όσο το βλέπω εγώ, μπορούν να χαρακτηριστούν ανώτατα. Υπάρχουν όμως και άλλα τμήματα τα οποία δεν περνούν αυτό το τέστ, όπως το ίδιο συμβαίνει και σε ορισμένα τμήματα των Πανεπιστημίων.
Ερωτ: Βεβαίως τμήματα τα οποία υπάρχουν για να υπάρχουν.
Απαντ: Και, νομίζω, ξέρετε ότι όσο ήμουν υπουργός, επέμενα στο θεσμό της αξιολόγησης των πάντων. Πρέπει σ” αυτή τη χώρα, επιτέλους, να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε να ανεβάσουμε τα standards, θα πρέπει να δεχτούμε την αξιολόγηση.
Ερωτ: κ. Υπουργέ θα ήθελα να σας θέσω υπ” όψιν ένα ζήτημα το οποίο έχω κατ” επανάληψη θίξει και από ραδιοφωνικές μου εκπομπές και σε άρθρα μου. Είναι τούτο: υπάρχει μία αναντιστοιχία, στην διαμορφωμένη κατάσταση σ” αυτήν που πάει να νομιμοποιήσει και η δική σας τροπολογία και ο σημερινός νόμος που προωθείται στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Υπάρχει λοιπόν δημιουργημένη κατάσταση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, με πρώτη βαθμίδα τα ΤΕΙ και δέυτερη τα Πανεπιστήμια. Και αυτό θέλει να νομιμοποιήσει ο νομοθέτης. Αυτό όμως το σχήμα έρχεται σε αντίθεση με το σχήμα της ανωτάτης παιδείας έτσι όπως την προβλέπει το Σύνταγμα και διερωτώμαι- όπου για τους ακροατές μας πρέπει να πούμε ότι το Σύνταγμα προβλέπει ανωτάτη παιδεία: πανεπιστήμια και ανωτέρα: ΤΕΙ. Λοιπόν, αυτά τα δύο σχήματα δεν ταιριάζουν απολύτως και θέλω την άποψη σας, στο εξής: Και αν ακόμη ψηφιστεί με τις καλύτερες προθέσεις και με γενική συναίνεση το θέμα αυτό, πώς θα κατοχυρωθεί το νέο νομικό καθεστώς ως προς την αντίθεση του στο σημείο που είπα προς το Σύνταγμα;
Απαντ: Κοιτάξτε, έχω μία σχετικά διαφοροποιημένη ερμηνεία του άρθρου 16, κ. Ζούλα. Πράγματι, το άρθρο του Συντάγματος μιλάει για ανώτερες επαγγελματικές τεχνικές σχολές και μιλάει και για Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, δύο διαφορετικά πράγματα. Στο παρελθόν τα ΚΑΤΕΕ τα οποία είχαμε, οι επαγγελματικές σχολές, ήταν ανώτερες σχολές. Τα ΤΕΙ, όμως, αναβαθμίστηκαν το 1983 με το νόμο έγιναν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και η έννοια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν χωράει ούτε στη μία έννοια του Συντάγματος, ως Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ούτε στις ανώτερες εκπαιδευτικές σχολές.
Αυτό το οποίο πράγματι θα έπρεπε να γίνει αλλά για άλλους πολιτικούς λόγους, τους οποίους δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τώρα δεν έγινε, θα ήταν να είχαμε αναθεωρήσει το άρθρο 16 του Συντάγματος για να τακτοποιούσαμε αυτή την εκκρεμότητα. Επειδή όμως το άρθρο αυτό του Συντάγματος δεν είναι υπό αναθεώρηση, θα πρέπει να κινηθούμε μέσα σ” αυτά τα πλαίσια. Και η λύση η οποία δίνεται, είναι ότι φεύγουν τα ΤΕΙ από την έννοια του Τεχνικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και πηγαίνουν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, άλλη παράγραφο του Συντάγματος και εκεί ουσιαστικά εξισώνονται με τα Πανεπιστήμια. Άρα, λύνεται το νομικό θέμα δια της εξομοίωσης των. Η εξομοίωση όμως, δημιουργεί πρακτικά προβλήματα, τα οποία πρέπει να λύσουμε.
Ερωτ: Υπό μία προϋπόθεση λύνεται όμως, της γενικής συναινέσεως να μην υπάρξει αντίρρηση.
Απαντ: Εγώ θα το έβαζα αυτό ως πολύ δυνατή προϋπόθεση,γιατί νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει η συμφωνία και των ΤΕΙ και των ΑΕΙ. Και εδώ μπαίνουν δύο θέματα, μπαίνει πρώτα απ’όλα, το θέμα της διάρκειας των σπουδών, τι είναι το πρώτο Πανεπιστημιακό πτυχίο που θα δίνεται από δω και πέρα και ποιά είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από ένα πτυχίο ΤΕΙ ή Πανεπιστημίου και πως αυτά τα πτυχία θα διαφοροποιηθούν ή δεν θα διαφοροποιηθούν από τα πτυχία που έχουν πάρει οι κάτοχοι των ΤΕΙ. Αυτά τα θέματα πρέπει να λυθούν.
Ερωτ: Νομίζω κ. Αρσένη, αυτό που θέτετε τώρα στο τέλος είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι ουσιαστικά η σύνδεση της αγοράς εργασίας με την ανώτατη εκπαίδευση, η οποία στην Ελλάδα νομίζω ότι είναι και το μεγάλο πρόβλημα. Αλλά εγώ θα ήθελα με αφορμή αυτά που συζητάμε για το Σύνταγμα, να σας ρωτήσω- μία μικρή παρένθεση- απλώς μία παρατήρηση κ. Υπουργέ σε σχέση με αυτό που είπε ο κ. Κουβαράς, προχθές είχαμε την ημερίδα του ΣΕΒ, που ανέδειξε ως κεντρικό ζήτημα αυτό το οποίο είπε και ο κ. Κουβαράς προηγουμένως, πρώτον το πόσο πίσω δηλαδή είναι η εκπαίδευση μας και δεύτερον τη σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με την κοινωνία και την παραγωγική διαδικασία.
Απαντ: Θα συμφωνήσω εκατό τοις εκατό με την παρατήρηση. Το έχω πει το ξέρετε επανειλημένως, σε ένα μεγάλο βαθμό η ανεργία στους νέους είναι διαρθρωτική και οφείλεται στην κακή διάρθρωση της εκπαίδευσής μας.
Ερωτ: Εγώ θα διαφωνήσω και με τους τρείς σας γιατί δεν θεωρώ ότι αυτοσκοπός της ανώτατης εκπαίδευσης είναι η αγορά εργασίας. Μακάρι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να πρόσφεραν πραγματικά ανώτατη εκπαίδευση και το λέω γιατί και οι τρείς μας είμαστε απόφοιτοι Πανεπιστημίου και μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε με διαφορετικούς όρους την αγορά εργασίας.
Απαντ: Μιλάτε σε ένα πολιτικό, ο οποίος έδωσε τη μάχη για την γενική παιδεία και συμφωνώ απολύτως.
Ερωτ: Η γενιά η δική μας έχει και αυτό το σύνδρομο των αιώνιων φοιτητών το οποίο μας διακατέχει, όλους. Κατά βάθος είναι απωθημένο μας.
Απαντ: Μιλάμε για την ανάγκη μιας γενικής παιδείας για όλους τους Έλληνες πολίτες και μιλάμε για Πανεπιστήμια τα οποία είναι χώροι γνώσης, συμφωνούμε σε αυτό. Όταν όμως μιλάμε για Τεχνολογικά Ιδρύματα και τεχνολογικές σπουδές θα πρέπει να έχουμε υπ’όψιν μας ότι τα παιδιά που πηγαίνουν εκεί βεβαίως θα πρέπει να πάρουν μία γενική, πανεπιστημιακού τύπου μόρφωση, αλλά κατευθύνονται προς συγκεκριμένες ειδικότητες που έχουν σχέση με τη ζωή και τη δουλειά και αυτό το προωθούν τα τεχνολογικά ιδρύματα ή τα πολυτεχνεία.
Εκεί λοιπόν θα πρέπει να προσέξουμε τα προγράμματα σπουδών που υπάρχουν να συνδέονται με την πραγματικότητα μέσα στο χώρο της παραγωγής και τη ζήτηση αγοράς εργασίας. Και πρέπει να σας πώ ότι, σε ένα μεγάλο βαθμό, τα ΤΕΙ το έχουν καταφέρει αυτό και η ανεργία των πτυχιούχων ΤΕΙ είναι πολύ χαμηλότερη από την ανεργία των πτυχιούχων των ΑΕΙ.
Αλλά ξέρετε, εδώ στην Ελλάδα υπάρχει μία διαστρέβλωση των πραγμάτων, δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στο πτυχίο του πανεπιστημίου και κάπως έτσι, βλέπουμε με κάποια συγκατάβαση το πτυχίο μιας τεχνικής σχολής. Δεν είναι έτσι. Ένα πτυχίο τεχνικής σχολής μπορεί να δώσει στο νέο μία καλύτερη διέξοδο στη ζωή αργότερα.
Ερωτ: Να περάσουμε σε ένα άλλο θέμα κ. Αρσένη; Στο θέμα του ασυμβίβαστου το οποίο συζητήθηκε χθές στη Βουλή. Επειδή συζητήσαμε και για την συνταγματική αναθεώρηση πολύ λίγο σήμερα με αφορμή το άρθρο 16, που πριν από λίγο αναφέρατε, εσείς ήσασταν αντίθετος με το να συζητηθεί το θέμα του ασυμβίβαστου στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης.
Απαντ: Να σας πω γιατί. Πρώτα απ” όλα στο θέμα του ασυμβίβαστου υπάρχουν πολύ δυνατά επιχειρήματα και υπέρ και κατά. Αλλά στο Σύνταγμα νομίζω πρέπει να βάζουμε ρυθμίσεις για τις οποίες είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι θα εφαρμοστούν και ότι κατά κάποιο τρόπο έχουν αφομοιωθεί μέσα στη συνείδηση του πολιτκού κόσμου. Δεν είμαστε ώριμοι να προχωρήσουμε σε τέτοιου είδους συνταγματική διάταξη και αυτό το οποίο εγώ προτείνω είναι να τακτοποιηθεί από τον κοινό νομοθέτη, οπότε θα μπορέσουμε να δούμε αυτό το πράγμα στην εφαρμογή και μετά από ορισμένα χρόνια, όταν θα έχει δημιουργηθεί μία εκ των πραγμάτων κατάσταση να βάλουμε την ανάλογη ρύθμιση. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή το θέμα αυτό το οποίο προέκυψε, προέκυψε άκαιρα και δεν νομίζω ότι είναι και το σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει στη Βουλή. Υπάρχουν άλλα θέματα, άλλα άρθρα αναθεώρησης του Συντάγματος τα οποία είναι πιο σημαντικά.
Ερωτ: Εγώ θα ήθελα να πούμε και για τα άλλα θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι με αφορμή αυτό που είπατε για τον κοινό νόμο. Αυτό δεν δημιουργεί πάλι ένα μόνιμο ζήτημα, το οποίο απασχολεί κατά καιρούς τη δικαιοσύνη. Είναι σχεδόν καθημερινό το φαινόμενο ο κοινός νομοθέτης να βρίσκεται σε σύγκρουση με το Συνταγματικό νομοθέτη, αυτή η πληγή δεν πρέπει να κλείσει κάποτε;
Απαντ: Αυτό συμβαίνει, όταν οι διατάξεις δεν είναι σαφείς. Αλλά όταν ο νόμος είναι σαφής δεν θα υπάρχουν αυτές οι τριβές. Γενικά όμως, και αυτή είναι η δική μου γενικότερη φιλοσοφική κατεύθυνση, είμαι εναντίον των περιορισμών. Εγώ φιλοσοφικά δεν βλέπω γιατί να απαγορεύεται σε έναν επαγγελματία να είναι και πολιτικός. Εγώ είμαι εναντίον των επαγγελματιών πολιτικών.
Ερωτ: Πάντως νομίζω κ. Αρσένη ότι ο τρόπος με τον οποίο έγινε αυτή η συζήτηση στη βουλή προσβάλλει έως ένα βαθμό το κοινοβουλευτικό επίπεδο, δηλαδή φάνηκε σαν οι βουλευτές να μην θεωρούν αυτονόητο ότι ο θεσμός και το κύρος τους βρίσκεται πάνω από οποιαδήποτε συζήτηση σ΄αυτό το θέμα και ίσως αυτός να είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο θα συμφωνήσω μαζί σας ότι δεν έπρεπε να αποτελέσει θέμα συνταγματικής αναθεώρησης.
Απαντ: Αυτό το θέμα δεν είχε συζητηθεί καθόλου στην επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος, όπου είχαν κατατεθεί όλες οι προτάσεις. Ήρθε κάπως ξαφνικά στην ολομέλεια της Βουλής και δημιούργησε κάποιες αντιδράσεις.
Ερωτ: Πάντως ο κ. Βενιζέλος το έφερε και αναρωτιέμαι, υπάρχει άποψη από ορισμένους ότι το έφερε προς αποπροσανατολισμό της συζήτησης από τα μείζονα πραγματικά ζητηματα.
Απαντ: Εγώ, δεν νομίζω ότι πρέπει να βλέπουμε τέτοιες προθέσεις από τη μεριά του κ. Βενιζέλου. Ήταν μία ιδέα η οποία υπήρχε πάντα, είχε κυκλοφορήσει, είχε συμφωνήσει άλλωστε και ο κ. Βαρβιτσιώτης με αυτή την ιδέα. Βρίσκει αρκετές αντιδράσεις μέσα στη Βουλή και νομίζω ότι δεν είμαστε ώριμοι να βάλουμε μία διάταξη στο Σύνταγμα που δεν ξέρουμε ακριβώς πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη. Αυτό που μπορούμε να πούμε σ΄αυτή τη Βουλή είναι ότι, εκ των πραγμάτων, προκύπτει ότι ο βουλευτής δεν μπορεί παρά να είναι πλήρους απασχόλησης όσο είναι βουλευτής και ότι ο κοινός νομοθέτης θα πρέπει να δεί περιπτώσεις όμως για τις οποίες θα υπάρχει πράγματι ασυμβίβαστο της άσκησης ενός επαγγέλματος και της ιδιότητας του βουλευτή. Αλλά αυτά καλύτερα να τα δεί ο κοινός νομοθέτης. Και να βρούμε και την ευελιξία με την εμπειρία την οποία θα αποκομίσει η πολιτεία στα επόμενα χρόνια, να δούμε ακριβώς που θα κατασταλάξουμε. Πρέπει να προσέξουμε, ξέρετε το Σύνταγμα δεν αλλάζει κάθε χρόνο και θα είναι μία ανελαστική διάταξη, η οποία αν δεν εφαρμοστεί θα δημιουργήσει πρόβλημα.
Ερωτ: κ. Υπουργέ, τελειώνοντας γιατί πάμε για το δελτίο ειδήσεων, επειδή αναφερθήκατε και σε μία φιλοσοφική διάσταση που δίνετε στις πολιτικές σας θέσεις, εγώ θα ήθελα να σας πω το εξής ότι ψηφίζεται αυτή τη φορά ένα Σύνταγμα σχεδόν εν λευκώ, διότι δεν είχαν εξειδικευτεί οι διατάξεις, οι αναθεωρητέες από πλευράς προηγούμενης Στην προηγούμενη βουλή δεν είχαν εξειδικευθεί κατ” άρθρον οι διατάξεις, οι αναθεωρητέες. Είχε ληφθεί μία γενική, ευρυτάτης πλειοψηφίας μάλιστα, συγκατάθεση της προηγουμένης βουλής προ της αναθεώρησης των διατάξεων χωρίς να ξέρουμε την κατεύθυνση και την εξειδίκευση των διατάξεων, πως το βλέπετε αυτό;
Απαντ: Ήταν μία διαδικασία η οποία έχει αυτό το μειονέκτημα που αναφέρατε, αλλά νομίζω ότι η συζήτηση η οποία γίνεται σε αυτήν τη Βουλή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, η συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή, ήταν μία συζήτηση εις βάθος. Και αυτό το έλλειμα που έχουμε ή μάλλον κληρονομήσαμε από την προηγούμενη Βουλή οφείλουμε να το καλύψουμε τώρα.
Ερωτ: κ. Υπουργέ εμείς θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε πολύ για αυτή τη συνομιλία, ξέρουμε άλλωστε και οι τρείς μας ότι δεν συνηθίζετε να μιλάτε συχνά. Θα θέλαμε απλά να σας δεσμέυσουμε για μία ανανέωση αυτού του τηλεφωνικού ραντεβού…
Απαντ: Με μεγάλη μου χαρά….
Ερωτ: σε μία επόμενη εκπομπή για να συζητήσουμε….
Απαντ: Με μεγάλη μου χαρά….
Ερωτ: γενικότερα θέματα που αφορούν και το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση, της οποίας μάλιστα είστε κορυφαίο μέλος…. Να σας ευχαριστήσουμε πολύ …
Απαντ: Ευχαριστώ πολύ και εγώ….
