Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Α΄ Αθήνας Γεράσιμος Αρσένης, σε ραδιοφωνική συνέντευξη στον σταθμό ΑΝΤ1 Radio και την εκπομπή ο Άγνωστος Μ του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, μεταξύ άλλων είπε για την πολιτική επικαιρότητα και το άρθρο 16:
«Ερώτηση: Είστε «διακριτικά στο περιθώριο» σε ότι αφορά στις δραστηριότητες τις κομματικές.
Αρσένης: Ναι, θα έλεγα ότι, σε αυτήν τουλάχιστον τη φάση, εγώ νομίζω ότι είμαι πολύ πιο χρήσιμος κάνοντας πολιτικές παρεμβάσεις, με αφετηρία βέβαια και την κομματική μου προέλευση, αλλά και την εμπειρία μου, για να λέω ελεύθερα τη γνώμη μου. Και νομίζω ότι αυτό κάνω.
Ερώτηση: Ναι, θέλω να πω ότι είναι επιλογή δική σας να μη δραστηριοποιείστε στα όργανα του Κόμματος ή είναι απόφαση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ;
Αρσένης: Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει τη δική του άποψη πως θα χρησιμοποιήσει τα στελέχη του, εγώ έχω επαφή μαζί του, του είχα πει ότι επιθυμώ να δραστηριοποιηθώ περισσότερο οριζόντια σε θέματα και να μην εγκλωβιστώ σε Επιτροπές ή σε άλλα σχήματα.
Ερώτηση: Θα ήθελα τώρα να μας πείτε δύο λογάκια για αυτό το περίφημο Άρθρο 16. Υπάρχει και κόσμος έξω που δεν ξέρει τι είναι το Άρθρο 16, κύριε Αρσένη.
Αρσένης: Φοβάμαι ότι συσπειρώνονται διάφορες ομάδες κάτω από λάβαρα και έχουμε χάσει την ουσία της συζήτησης. Και το φοβάμαι πάρα πολύ αυτό, ότι θα πολωθεί το κλίμα χωρίς να έχουν συζητηθεί τα προβλήματα και οι εναλλακτικές. Αν αρχίσουμε από μία βασική υπόθεση που όλοι οι Έλληνες συμφωνούμε είναι ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας, του Κράτους, να εξασφαλίσει μιας υψηλής ποιότητας πανεπιστημιακή μόρφωση σε όλα τα παιδιά της Ελλάδας, τα οποία έχουν τα προσόντα και τη βούληση να φοιτήσουν στα Πανεπιστήμια. Αν αρχίσουμε από αυτήν την αρχή, τότε πρέπει να δούμε πως αυτό το πράγμα θα διασφαλιστεί. Και από εκεί να ξεκινήσουμε, να δούμε τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο και πώς θα κατοχυρώσουμε μιας υψηλής ποιότητας Ανώτατη Παιδεία στην Ελλάδα. Αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει. Αντ” αυτού, έχει γίνει η μάχη αν θα κάνουμε κρατικά ή μη κρατικά Πανεπιστήμια. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, το τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, το τι έχει μπει από την πίσω πόρτα, τι πραγματικά πρέπει να ελεγχθεί, και πώς πρέπει να αναβαθμιστούν και τα δημόσια Πανεπιστήμια.
Ερώτηση: Μάλιστα. Τι προτείνετε λοιπόν εσείς;
Αρσένης: Εγώ προτείνω το εξής, εγώ θα έλεγα ότι αυτό το οποίο προσπαθεί το Άρθρο 16 να πει, δηλαδή δωρεάν δημόσια Παιδεία, στην πραγματικότητα δεν ισχύει στην Ελλάδα σήμερα. Και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το ξέρουν όλες οι οικογένειες ότι η Παιδεία δεν είναι δωρεάν πια. Και πρέπει να πούμε ότι πέρα από τη δημόσια Παιδεία, δηλαδή τα Πανεπιστήμια, έχουν παρεισφρύσει μορφές ιδιωτικοποίησης της Παιδείας που δεν ελέγχονται.
Ερώτηση: Εσείς λοιπόν λέτε αντί να προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε
Αρσένης: Αντί να προσπαθήσουμε να είμαστε στρουθοκάμηλοι
Ερώτηση: Άλλο λέω. Αντί όμως να προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε, να το καταργήσουμε κιόλας;
Αρσένης: Όχι. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να το οχυρώσουμε έτσι όπου θα ελέγχεται από την Πολιτεία αυστηρά η λειτουργία των Πανεπιστημίων, είτε είναι κρατικά είτε είναι μη κρατικά. Άρα θα πρέπει να γίνει μία αλλαγή του Άρθρου 16, αλλά για να γίνει αυτή η αλλαγή, ως προϋπόθεση λέω, πρέπει να έχουμε μία ευρύτατη συναίνεση προς ποια κατεύθυνση θα πάμε. Και εκεί υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Και νομίζω ότι δεν μπορούμε να πάμε σε μία αναθεώρηση του Άρθρου 16, αν δεν έχουμε εξασφαλίσει, εκ των προτέρων, δηλαδή τώρα, προς ποια κατεύθυνση θα πάμε. Τι εννοούμε με το ένα, τι εννοούμε με το άλλο. Και αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει. Έχουμε ένα μήνα μόνο καιρό στη Βουλή να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα και να δούμε αν πάνω σε αυτά τα θέματα, δηλαδή ποια θα είναι η κατεύθυνση που θα πάρουμε, με ποια πρόθεση θα αλλάξει το Άρθρο 16, για να δούμε πού θα πάμε. Αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει ακόμα.
Ερώτηση: Τρία στελέχη διαφωνούν, απ” ότι φαίνεται, με τον Γιώργο Παπανδρέου ανοιχτά, και υπάρχουν ανοιχτές κόντρες. Ο Γιώργος Παπανδρέου λέει «δε φοβάμαι εκλογές με θέμα την Παιδεία», ανοιχτά διαφωνούν όμως οι Λοβέρδος, Βενιζέλος και Κοσμίδης. Και θα “ναι και άλλοι πολλοί από πίσω.
Αρσένης: Και οι τρεις συνάδελφοι που αναφέρετε, αλλά και πολλοί άλλοι, συμφωνούν ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές στο Άρθρο 16, αλλά λένε, για να γίνουν αλλαγές στο Άρθρο 16, θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει μία ευρύτατη συναίνεση για το τι ακριβώς θα περιέχει το νέο Άρθρο και τι θα λέει ο Εκτελεστικός Νόμος με βάση αυτό το Άρθρο. Αυτό λένε, και αυτό σας λέω και εγώ τώρα. Σας λέω ότι δεν αρκεί να πούμε ότι πρέπει να αλλάξει ένα Άρθρο, το οποίο στην πράξη δεν ισχύει, πρέπει να πούμε ότι αυτό το Άρθρο πρέπει να αλλάξει με αυτήν τη συγκεκριμένη διατύπωση, και ο Εκτελεστικός Νόμος που θα ακολουθήσει θα πρέπει να έχει μία ευρύτατη συναίνεση. Πράγματα τα οποία θα καθοριστούν τυπικά από την επόμενη Βουλή, την αναθεωρητική Βουλή, αλλά, κατά τη γνώμη μου, οι βασικές κατευθύνσεις και το πλαίσιο θα μπορούσε να συμφωνηθεί πολιτικά σε αυτή τη Βουλή.
Ελπίζω να γίνει μια γόνιμη συζήτηση, για να ξεκαθαρίσουμε ακριβώς τι θέλουμε να κάνουμε και να δούμε αν συμφωνούμε. Διότι, η δική μου άποψη, και εδώ συμφωνώ και με την άποψη πολλών συναδέλφων από το ΠΑΣΟΚ που ανέφερε πριν ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, είναι ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε αλλαγές αν δεν έχουμε εξασφαλίσει μία ευρύτατη συναίνεση. Και πρέπει να υπάρχει μία σταθερότητα στις αλλαγές που θα κάνουμε, αν θα κάνουμε.
..
Το Άρθρο 16 είναι παρωνυχίδα μπροστά στα μεγάλα προβλήματα της Παιδείας. Όταν το πράγμα έχει στραβώσει στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, τα πράγματα μετά είναι πολύ αργά να διορθωθούν στο Πανεπιστήμιο.
