ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ (πρώην υπουργός Παιδείας).
«0 αριστούχος δεν έχει χάσει για να απαντήσω στα πρωτοσέλιδα,»
(δεν έχει χάσει λέτε;)
«χαζοί είναι αυτοί οι οποίοι με πηχυαίους τίτλους λένε απέτυχα με 19,4, αυτό που είναι σωστό να πει κανείς, είναι οτι με 19,4 μπορεί να μη μπαίνει στη σχολή της πρώτης του προτίμησης, αλλά μπαίνει σε μια σχολή υψηλής ζήτησης. »
(με δεδομένο ότι υπήρξε και μία σύσταση από την εκπαιδευτική κοινότητα, να επιλέξουν αυτή τη φορά χωρίς να φοβηθούν τις σχολές που θέλουν, για ένα παιδί που σuγκεντρώνει ένα τέτοιο βαθμό 19,4 το ότι δεν τα καταφέρνει δεν μπορεί vα νοιώθει ότι απέτυχε;)
«Εδώ τα παιδιά έχουνε δίκιο και πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Πρώτα απ όλα το βασικό θέμα το οποίο έχει επισκιασθεί είναι ότι με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, μπαίνουνε νεόβγαλτοι απο το Ενιαίο Λύκειο 61.000 παιδιά ενώ πρίν απ την μεταρρύθμιση έμπαιναν 13.000 παιδιά. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για όλους. Υπάρχουν σχολές υψηλής ζήτησης όπως είναι η Ιατρική Αθηνών, που παίρνει 250 και έχουμε 2.000 αιτήσεις, όπως είναι η Νομική εκεί βέβαια δεν μπορούν να μπουν όλοι. Θα μπούνε κατά σειρά προτεραιότητας αυτοί που έχουν τον υψηλότερο βαθμό. Τώρα έχει δημιουργηθεί ένας ψυχολογικό κλίμα. Το ψυχολογικό κλίμα είναι ότι είναι πολύ περίπου 17% αυτοί οι οποίοι αρίστευσαν στις εξετάσεις εφέτος και έχουν την εντύπωση ότι εφόσον είμαστε αριστούχοι έπρεπε να πάμε και στο τμήμα της πρώτης μας επιλογής. Έχω να τους πω το εξής. Γίνονται τώρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σίδνεϊ και αυτός ο οποίος είναι αρσιβαρίστας και δεν σηκώνει 100 γραμμάρια περισσότερο και χάνει την πρώτη, την δεύτερη, την Τρίτη θέση, δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλός. Εφόσον υπάρχει περιορισμός στις θέσεις θα βάλλουμε ένα κανόνα εκεί. Αυτός λοιπόν ο οποίος είναι αριστούχος, δεν πρέπει να είναι απογοητευμένος. Έχει γίνει ένα σφάλμα».
( Το πνεύμα όμως της μεταρρύθμισης και της σύγχρονης παιδείας που φιλοδοξούμε να έχουμε πρέπει να οδηγήσει σε πρωταθλητισμό τους μαθητές;)
« Ακριβώς όχι. Σύμφωνα με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται μια πρώτη επιλογή και τα παιδιά πηγαίνουν στα τμήματα που κατατάσσονται τώρα. Η απόφαση όμως αυτή στο πλαίσιο και το πνεύμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης δεν είναι τελεσίδικη. Γιατί; Διότι είμαστε δεσμευμένοι στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση να προχωρήσουμε στην οριζόντια κινητικότητα των φοιτητών, δηλαδή, αυτός ο οποίος θα μπει σε ένα τμήμα που δεν είναι της πρώτης του προτεραιότητας, π.χ. δεν είναι η Ιατρική αλλά είναι η Χημεία ή Φαρμακευτική, μπορεί μετά από δύο χρόνια σπουδές σε εκείνη τη σχολή να ζητήσει μεταγραφή σε εκείνη τη σχολή της προτεραιότητάς του και να κριθεί γι αυτή τη μεταγραφή με βάση την επίδοσή του στο Πανεπιστήμιο, του δίνεται λοιπόν μία ευκαιρία να κριθεί μέσα στο Πανεπιστήμιο, με καλλίτερα κριτήρια, διότι πλέον κάνει και μία καριέρα πανεπιστημιακή σε γνωστικά αντικείμενα συναφή, για να προχωρήσει προς το στόχο του.»
(Μιλάμε όμως για μία επιμήκυνση μίας ψυχοφθόρου διαδικασίας κρίσεων και εξετάσεων)
«Σε όλες τις χώρες που ξέρω, η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτής της υψηλής ζήτησης γίνεται με αυτό τον τρόπο. Στην Αμερική π.χ. η επιλογή των υποψηφίων γιατρών, των υποψηφίων δικηγόρων, δεν γίνεται κατά την είσοδό τους στο Πανεπιστήμιο, γίνεται μετά από σπουδές μέσα στο Πανεπιστήμιο γιατί είναι με εκείνα τα κριτήρια τα Πανεπιστημιακά, που μπορούμε να πούμε ποιος θα είναι ο καλλίτερος φοιτητής, για να γίνει γιατρός, για να γίνει φαρμακοποιός ή χημικός. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εδώ και νομίζω προς αυτή την κατεύθυνση την οριζόντια κινητικότητα των φοιτητών πρέπει να στραφεί το σύστημα.»
(Θεωρείτε ότι αυτά τα ρεκόρ των αριστούχων που είχαν με στις φετινές εξετάσεις τελικά δεν είναι αποτυχία, αλλά είναι επιτυχία του νέου συστήματος;)
« Είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων, το πρώτο είναι ότι πράγματι τα παιδιά διάβασαν πολύ και είχαμε μία σημαντική εντυπωσιακή βελτίωση της επίδοσης των μαθητών, δεύτερον οφείλεται στο γεγονός ότι η εξεταστική επιτροπή ήταν ιδιαίτερα επιεικής, έβαλε εύκολα θέματα. Αυτό που κατά τη γνώμη μου έπρεπε να κάνει είναι να βάλει θέματα διαβαθμισμένα ως προς το βαθμό δυσκολίας έτσι που ο μαθητής που έχει μία στοιχειώδη γνώση του θέματος να πάρει το 10, ο καλλίτερος μαθητής να απαντήσει σε δυσκολότερα ερωτήματα και να πάρει το 15 ή το 16 και πράγματι τα πολύ δύσκολα θέματα να απαντηθούν από τους λιγότερους που είναι πράγματι αριστούχοι. Όταν βάλεις εύκολα θέματα αυτός ο οποίος είναι πραγματικά μαθητής του 17 θα γράψει για 20, όπως και αυτός που είναι πραγματικά μαθητής του 20 θα γράψει για 20. Γι αυτό έχουμε αυτό το συνωστισμό πολλών αριστούχων, ένα 17% αριστούχοι νομίζω είναι ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό.»
(θεωρείτε ότι αυτή η επιλογή των εύκολων θεμάτων είχε ως στόχο να δημιουργηθεί μία καλή εικόνα σ αυτή τη χρονιά για το νέο σύστημα;)
«Υπήρχε κριτική πέρυσι ότι τα θέματα που είχαν αυτή τη διαβάθμιση ήτανε λιγάκι δύσκολα σε μερικούς, είχαμε όμως μία καλλίτερη κατανομή έτσι που αυτός ο οποίος έπαιρνε άριστα να ήταν και πραγματικά ο αριστούχος. Υπάρχει και ένα άλλο θέμα, που θα ήθελα να το τονίσω. Τα πράγματα θα είχαν βελτιωθεί φέτος αν ίσχυε για φέτος το τεστ δεξιοτήτων. Αυτό θα συμπλήρωνε την επίδοση του μαθητή στο απολυτήριο του ενιαίου λυκείου και θα μας έδινε μία άλλη πηγή επιλογής και αξιολόγησης που κατά την γνώμη μου είναι ιδιαίτερα αξιοκρατική γιατί επιβραβεύει την κριτική σκέψη και την αφομοίωση της γνώσης από το μαθητή.»
(διαφωνείτε δηλαδή με την αφαίρεση του τεστ δεξιοτήτων)
«Δεν έχει αφαιρεθεί έχει αναβληθεί. Σε άλλες χώρες το τεστ δεξιοτήτων είναι ο κύριος παράγοντας διότι αυτό που πρέπει να επιβραβεύσουμε στο μαθητή, δεν είναι μόνο η απομνημόνευση του μαθήματος αλλά η ετοιμότητά του με βάση τις γνώσεις του να αντιμετωπίσει δημιουργικά και με κριτική σκέψη ερωτήματα. Και αυτό είναι το τεστ δεξιοτήτων.»
(μας είπατε πριν οτι μπορεί ο μαθητής ο αριστούχος ο οποίος δεν πέρασε στην σχολή που ήθελε ως πρώτη επιλογή τώρα, να το δοκιμάσει μετά από δύο χρόνια μέσω της πανεπιστημιακής διαδικασίας, υπάρχει και η άλλη δυνατότητα η κάλυψη του 10% των θέσεων από τους παλαιούς υποψηφίους τον επόμενο χρόνο, θεωρείτε ότι αρκεί αυτό το 10% χωρά τους αριστούχους;)
«Μ αυτό όπως ξέρετε δεν έχω συμφωνήσει, αυτά είναι μερεμέτια τα οποία ουσιαστικά νοθεύουν το ίδιο το σύστημα, γίνεται επειδή αποδέχεται η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ότι ήταν επιεικείς οι εξετάσεις φέτος έχουνε πολλούς αριστούχους όταν δεν μπαίνουν τώρα και δι αυτό κρατούν αν θέλετε τη βαθμολογία χωριστά για του χρόνου, για να μην συνυπολογισθούν με τους άλλους διότι φαντάζομαι του χρόνου τα θέματα θα είναι αυστηρότερα. Είναι ένα προσωρινό μέτρο το οποίο κατά κάποιο τρόπο προστατεύει τους μαθητές της επόμενης χρονιάς. Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι υπέρ των μαθητών αυτής της χρονιάς. Η λύση δεν είναι στο επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο Λύκειο, η λύση πρέπει να δοθεί μέσα στα Πανεπιστήμια.»
(μέσα στα Πανεπιστήμια αλλά ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε ότι εντάσσεται μέσα στα μερεμέτια που μας είπατε αυτή η διαρκής ευκαιρία που αποφάσισε το υπουργείο παιδείας η δεύτερη ευκαιρία πλέον.)
«Αυτό είναι χαράς ευαγγέλιο για τα φροντιστήρια. Δεν το πιστεύω αυτό. Το απολυτήριο του Ενιαίου Λυκείου πιστοποιεί τις γνώσεις του μαθητή όταν αφήνει την πόρτα του σχολείου. Από εκεί και πέρα οι ευκαιρίες πρέπει να δοθούν στο νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον που είναι ο φοιτητής και αυτό είναι το πανεπιστήμιο.»
