Από την ομιλία της 17/3/94 στο Κυπριακό Κέντρο Μελετών για το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου:
«Ελλάδα και Κύπρος ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο. Ξέρουμε όμως και κάτι ακόμα. Ότι για να βρούμε το δίκιο μας πρέπει να είμαστε ενωμένοι και δυνατοί, και αυτό σημαίνει ενιαίος αμυντικός χώρος.»
Από την ομιλία της 14/11/96 σε εκδήλωση που διοργάνωσαν η Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα και το Παν/μιο Αθηνών με θέμα «Η κυπριακή ανεξαρτησία θεμέλιο της στρατηγικής του ελληνισμού» :
«Δεν βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Είναι ασυγχώρητη εθνική αφέλεια – και χρησιμοποιώ επιεική όρο – να ζητήσεις από κάποια τρίτη δύναμη που έχει συμφέροντα στην περιοχή να έλθει να μεσολαβήσει για να σου λύσει το ελληνοτουρκικό πρόβλημα.»
Από την ομιλία της 19/1/97 στην εκδήλωση «Μέρα μνήμης Μακαρίου» στη Λευκωσία:
«Η καρδιά του Ελληνισμού είναι μία, μια καρδιά χτυπάει σε Ελλάδα και Κύπρο. Δεν είναι μόνο η κοινή πορεία μέσα από τις ίδιες ρίζες. Δεν είναι μόνο οι κοινές καταβολές, ο ίδιος πολιτισμός, οι αξίες μας. Είναι ότι έχουμε και κοινές απειλές, από κοινού αντιμετωπίζουμε κινδύνους. Ότι πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα θα έχει αντίκτυπο στην Κύπρο και ότι πρόκειται να συμβεί στην Κύπρο θα έχει αντίκτυπο στην Ελλάδα.»
«Υπάρχουν δύο ανεξάρτητες κρατικές οντότητες, η Ελλάδα και η Κύπρος. Αυτό όμως δεν αποδυναμώνει τον Ελληνισμό, αντίθετα τον δυναμώνει. Οι δύο κυβερνήσεις έχουν τη δική τους κυβερνητική πολιτική αλλά σε θέματα στρατηγικής που αφορούν το κοινό μέλλον του ελληνισμού, η εθνική στρατηγική είναι κοινή. Την εθνική στρατηγική τη συμφωνούμε, την αποφασίζουμε από κοινού και τη στηρίζουμε από κοινού. Ξεχωριστές εθνικές στρατηγικές συνιστούν σίγουρο δρόμο για μια εθνική τραγωδία.»
«Είναι δική μας ευθύνη να απευθύνουμε στους ρυθμιστές της περιοχής το μήνυμα ότι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την περιφερειακή ασφάλεια πριμοδοτώντας τον τουρκικό επεκτατισμό, αποδυναμώνοντας τον ελληνισμό και διατηρώντας την Κύπρο διχοτομημένη, πίσω από ψευδεπίγραφους τίτλους «ομοσπονδίας«.
«Ένα από τα μαθήματα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση, πρέπει να πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αδύναμοι. Δεν υπάρχουν αδύναμα έθνη, υπάρχουν αδύναμοι ηγέτες. Η ψυχολογία της αδυναμίας δημιουργεί καταστάσεις που αποτελούν προάγγελο εθνικής τραγωδίας. Την καμήλα δεν θα την φόρτωνες αν η ίδια δεν είχε μάθει να γονατίζει. Για να αντισταθούμε επομένως, για να αποτρέψουμε την επιβολή του φορτίου, χρειάζεται να σταθούμε εμείς οι ίδιοι στα πόδια μας.»
Από ομιλία της 6/11/2002 σε εκδήλωση με θέμα «Η Κύπρος προ των πυλών της Ε.Ε.» στο Πολεμικό Μουσείο:
«Το πρόβλημα του Κυπριακού δεν είναι να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και να δημιουργηθεί ένα άλλο κράτος από άλλες πολιτικές οντότητες. Το ζητούμενο ήταν και είναι η διευθέτηση της οργάνωσης των κοινοτήτων μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Όλα τα άλλα σχήματα, τα οποία από το παράθυρο προσπαθούν να εισαγάγουν το θεσμό των δύο κυριαρχιών, πολλών ιθαγενειών, ουσιαστικά μια συνομοσπονδία, είναι πράγματα αντίθετα στη φύση του προβλήματος, στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και, σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι βιώσιμα.»
«Το όραμα της Ευρώπης ήταν να γκρεμίσουμε τα σύνορα και οι λαοί να συνεργαστούν αναμεταξύ τους. Γκρεμίσαμε το τείχος του Βερολίνου. Και στην Αφρική καταργήσαμε το Απαρτχάϊντ. Και ερχόμαστε τώρα στην Κύπρο να ακούσουμε προτάσεις με τις οποίες θα χτίσουμε τείχη ανάμεσα στις κοινότητες, με τις οποίες θα δημιουργήσουμε ένα καινούργιο Απαρτχάϊντ στην Κύπρο.»
«Έτσι όπως το πάει ο κ. Χάνεϊ, το μόνο ανεξάρτητο μέρος της Κύπρου θα είναι οι κυρίαρχες βρετανικές βάσεις.»
Από την ομιλία της 14/11/2002 στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας για τις εξελίξεις στο Κυπριακό:
«Όλοι θέλουμε επίλυση του Κυπριακού και καταλαβαίνουμε ότι μια επίλυση με διπλωματικά μέσα σημαίνει ότι πρέπει να δεχθούμε και κάποιους συμβιβασμούς. Κάποιοι μίλησαν και για επώδυνους συμβιβασμούς, έστω και αυτό. Αλλά ο συμβιβασμός δεν μπορεί να είναι θανατηφόρος. Και περί αυτού πρόκειται.«
«Η πρόταση του σχεδίου Ανάν δεν μιλάει για ένα ενιαίο κράτος, μιλά για δύο κυρίαρχα κράτη που έχουν κυριαρχικά δικαιώματα. Εδώ είναι το παράδοξο. Η Κυπριακή Δημοκρατία ζήτησε τις καλές υπηρεσίες του ΓΓ του ΟΗΕ να προσφέρει μια λύση στις κοινοτικές διαφορές του κράτους. Και η πρόταση του ΓΓ προς το κράτος αυτό είναι να διαλυθεί και να συσταθεί κάποιο άλλο. Στη διπλωματική ιστορία δεν υπάρχει προηγούμενο τέτοιας προσφοράς «καλών υπηρεσιών«.
«Πολλοί λένε ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία. Συμφωνώ. Είναι η τελευταία ευκαιρία για τους Εγγλέζους και τους Αμερικανούς, δεν είναι η τελευταία ευκαιρία για εμάς.»
Από την ομιλία της 24/11/2002 σε εκδήλωση της Παγκύπριας Κίνησης Πολιτών στη Λευκωσία:
«Η Κύπρος ενταγμένη στην Ε.Ε. έχει καλύτερο διαπραγματευτικό χέρι. Και εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι, μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., σ΄ ένα νέο κλίμα θα βρούμε την πολιτική επίλυση με την οποία θα προοδεύσει μια ανεξάρτητη Κύπρος, με συμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς ξένους κηδεμόνες, ως ανεξάρτητο και ισότιμο κράτος μέσα στην Ε.Ε.»
