Συντρόφισσες και σύντροφοι,
η εισήγηση του Προέδρου και η εισήγηση που ακούσαμε από τον Γραμματέα, που εκφράζει τις απόψεις του Προέδρου και του Εκτελεστικού Γραφείου, μας δίνουν πράγματι ένα γενικό πλαίσιο, που πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι είναι ένα θετικό πλαίσιο, βάση συζητήσεων.
Πιστεύω όμως ότι το πλαίσιο αυτό δεν αρκεί. Δεν μπορούμε να πάμε στο Συνέδριο με αυτό το πλαίσιο γιατί το Συνέδριο δεν αφορά μόνο εμάς. Το Συνέδριο είναι μια πολιτική πράξη, ένα πολιτικό γεγονός, που το παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον η κοινή γνώμη.
Η κοινή γνώμη περιμένει από μας όχι γενικές τοποθετήσεις και στρογγυλεμένες θέσεις, θέλει συγκεκριμένες απαντήσεις και δεσμευτικές λύσεις σε θέματα που βάζει ο Έλληνας πολίτης. Θα πρέπει λοιπόν να αφήσουμε το θέμα ανοικτό και να δεχτούμε κατάθεση συγκεκριμένων πολιτικών θέσεων και προτάσεων που θα συζητηθούν μαζί με την γενική εισήγηση των πολιτικών θέσεων στο Συνέδριο.
Θα αναφέρω ενδεικτικά μερικά παραδείγματα για να μεταφέρω μια άποψη τι εννοώ με συγκεκριμένες θέσεις και δεσμευτικές τοποθετήσεις. Αλλά πριν μπω σ αυτό το θέμα, θέλω να κάνω πολύ σύντομα δύο σχόλια. Το πρώτο σχόλιο είναι ότι η συζήτηση δυσχεραίνεται σήμερα, γιατί ο σύντροφος Πρόεδρος μας είπε ότι το οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια θα ανακοινωθεί την επόμενη εβδομάδα.
Θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε αυτές τις ανακοινώσεις, για να ανταποκριθούμε σε αυτές τις ανακοινώσεις, γιατί πολλά από αυτά τα θέματα φυσικά αφορούν την οικονομική και κοινωνική πολιτική, πολιτική που θα συζητήσουμε στο Συνέδριο. Σημειώνω ότι μεταξύ του χρόνου της Θεσσαλονίκης και του Συνεδρίου δεν υπάρχει Σύνοδος κομματικού οργάνου, που θα μπορούσε να συζητήσει αυτά τα θέματα.
Το δεύτερο σχόλιο που θέλω να κάνω αφορά την πορεία μας προς το Συνέδριο. Λένε πολλοί ότι το Συνέδριο αυτό, η επίσπευση της σύγκλισης του Συνεδρίου, έγινε για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους. Ότι προέκυψαν προβλήματα και γι αυτό θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα στο Συνέδριο.
Δεν μπορούμε λοιπόν να πάμε στο Συνέδριο και να μιλήσουμε χωρίς να αρχίσουμε μία αξιολόγηση γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Είναι γενική αποδοχή ότι υπάρχει μια ευρύτερη δυσαρέσκεια στην κοινή γνώμη και ότι αυτή ανάγεται όχι τόσο στις πράξεις ή παραλείψεις του κομματικού μηχανισμού αλλά σε πράξεις ή παραλείψεις της Κυβέρνησης.
Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου και να εξετάσουμε ποια είναι αυτά τα μέτρα ή οι αποφάσεις που δημιούργησαν συγκεκριμένα προβλήματα. Είναι πράξεις ή παραλείψεις που δεν ήταν μέσα στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις και προχώρησε η Κυβέρνηση σ αυτές ή ήταν πράξεις και ενέργειες στις οποίες η Κυβέρνηση προχώρησε αλλά τις εφάρμοσε κατά έναν τρόπο που δημιούργησε προβλήματα;
Εγώ νομίζω ότι είναι απαραίτητο να γίνει αυτή η αξιολόγηση, γιατί όπως και να το δούμε το πράγμα υπάρχει πρόβλημα μοντέλου διακυβέρνησης και δανείζομαι αυτούς τους όρους από άλλους συντρόφους και κυρίως από τον σύντροφο Χάρη Καστανίδη.
Πως παίρνονται οι αποφάσεις, ποια είναι η διασύνδεση του Κόμματος και της Κυβέρνησης στην διαμόρφωση μιας κοινής γνώμης, στην λήψη της απόφασης, στην υλοποίηση μιας απόφασης, της στήριξης της απόφασης αυτής από τον κομματικό μηχανισμό, από τα κοινωνικά στρώματα, από το μαζικό κίνημα και από την κοινή γνώμη.
Υπάρχει πρόβλημα εδώ και νομίζω ότι πρέπει να το δούμε αυτό το πρόβλημα για να μπορέσουμε μετά το Συνέδριο να έχουμε μια καλύτερη, αποτελεσματικότερη λειτουργία και της Κυβέρνησης και του Κόμματος και συνεργασίας ανάμεσα στο Κόμμα και στην Κυβέρνηση. Πιστεύω ότι το Συνέδριο πρέπει αυτό το θέμα να το συζητήσει ως συγκεκριμένο και ξεχωριστό θέμα.
Μπαίνω τώρα στο ζήτημα των συγκεκριμένων θέσεων. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της πολιτικής συγκυρίας; Το χαρακτηριστικό της πολιτικής συγκυρίας είναι ότι ο πολίτης αισθάνεται ανασφαλής, αισθάνεται ότι υπάρχει μία αβεβαιότητα για αυτόν, για τον χώρο του, για το μέλλον και αισθάνεται επιπλέον ότι η πολιτική δεν έχει σχέση με το πρόβλημα του ή ότι η πολιτική αδυνατεί να απαντήσει στα προβλήματα του.
Η ευθύνη η δική μας είναι να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας και να πείσουμε τον πολίτη ότι εμείς έχουμε πολιτική που απευθύνεται στα προβλήματα του και που μετατρέπουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια σε σιγουριά, σε ελπίδα και σε προοπτική.
Τα θέματα δεν πρέπει να τα βάλουμε εμείς. Δεν είναι εγκεφαλική η διεργασία προς το Συνέδριο. Τα θέματα ήδη τα έχει βάλει ο Έλληνας πολίτης. Να τα αναγνωρίσουμε και να δώσουμε μια απάντηση σ αυτά.
Θέμα 1ο. Ανεργία. Ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα πρέπει να δώσει απάντηση στο θέμα της ανεργίας. Δεν αρκεί να μιλάμε γενικά ότι θα δώσουμε προτεραιότητα στην απασχόληση. Να βάλουμε έναν ποσοτικό στόχο για την μείωση της ανεργίας από το υψηλό επίπεδο που βρίσκεται σήμερα σε ένα στόχο κάτω από το 5% μέσα σε τρία χρόνια. Είναι ένας στόχος συγκεκριμένος, ποσοτικός, που πιστεύω ότι θα αλλάξει το πολιτικό κλίμα.
Όπως και στην περίπτωση του Μάαστριχτ, που βάλαμε έναν ποσοτικό στόχο για τη μείωση του πληθωρισμού στο κάτω από το 3%, ο στόχος αυτός θα εξυπηρετήσει και έναν ευρύτερο σκοπό.
Θα προσαρμόσει όλον τον διοικητικό μηχανισμό και τις κυβερνητικές προοπτικές σε αυτή την προτεραιότητα και η ανάπτυξη για την οποία μιλάμε γενικά θα πάρει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα στην εξυπηρέτηση της καταπολέμησης της ανεργίας πλάι-πλάι με τον δημοσιονομικό στόχο, ο οποίος παραμένει για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Θέμα 2ο. Ο Έλληνας πολίτης αισθάνεται ανασφαλής ενόψει των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται στην κοινωνία και στην οικονομία και δεν βλέπει δίκτυα κοινωνικής προστασίας που είναι ικανοποιητικά γι αυτόν. Θα πρέπει συγκεκριμένα να δεσμευτούμε ότι θα θεσμοθετήσουμε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για κάθε πολίτη.
Αυτό θα δώσει τη σιγουριά στον εργαζόμενο, στον συνταξιούχο, στον αγρότη, ότι αν οι συνθήκες της αγοράς είναι τέτοιες που θα πέσει κάτω από ένα ανεκτό επίπεδο, η Πολιτεία θα του εγγυηθεί το ελάχιστο εισόδημα. Νομίζω ότι μπορούμε να βάλουμε έναν ποσοτικό στόχο με ένα χρονοδιάγραμμα γι αυτό.
Η κοινωνική πολιτική έχει συγκεκριμένα όρια. Δεν μπορεί να επεκταθεί. Δεν μπορείς να κάνεις ευρύτερη κοινωνική πολιτική αν δεν έχεις εξασφαλίσει μια αναπτυξιακή προοπτική. Είναι μέσα από την ανάπτυξη που θα λυθούν πολλά κοινωνικά θέματα. Γι αυτό προχωράω στον τρίτο στόχο, στο θέμα της ασφάλειας.
Ο Έλληνας πολίτης αισθάνεται ανασφαλής στην γειτονιά του, στο χωριό του, στην πόλη. Πρέπει να βάλουμε έναν συγκεκριμένο στόχο για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών κλπ.
Η ανασφάλεια όμως αφορά και θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Πρέπει να αξιολογηθεί εκ νέου η προσπάθεια προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία, η οποία μέχρι στιγμής όχι μόνο δεν έχει αποδώσει, αλλά έχει δημιουργήσει προβλήματα και έχει κατά τη γνώμη μου αποθρασύνει την Τουρκία.
Δεν αρκεί να λέμε ότι δεν θα δεχτούμε αλλαγή συνόρων στην Βαλκανική. Πρέπει εμείς να παίξουμε έναν καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία νέων συνθηκών στην Βαλκανική που αντί να παρακολουθούμε γεγονότα στην περιοχή να δημιουργούμε εμείς καταστάσεις που προστατεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ένα άλλο θέμα που πρέπει να δούμε είναι ότι πρέπει να δώσουμε μια αναπτυξιακή προοπτική στον εργαζόμενο, στον αγρότη, στον μικρομεσαίο, τι θα γίνει μετά το 2006 όταν θα τελειώσουν οι πόροι του Γ΄ ΚΠΣ, όταν η νέα κοινή αγροτική πολιτική οπωσδήποτε θα έχει λιγότερους πόρους.
Θα πρέπει να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε το θέμα της ανταγωνιστικότητας στον τομέα της γεωργίας, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξαναδούμε τον δημοκρατικό προγραμματισμό με βάση το Γ ΚΠΣ, η εφαρμογή του οποίου έχει αργήσει ήδη, έτσι που να στηρίξουμε τις παραγωγικές μας δυνάμεις για να μην αντιμετωπίσουμε μία αναπτυξιακή και οικονομική κρίση μετά το 2006.
Έδωσα ή προσπάθησα να δώσω κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα για να μπουν συγκεκριμένοι στόχοι τους οποίους το Συνέδριο θα πρέπει να εξετάσει και να πάρει θέση. Οι στόχοι αυτοί δεν δεσμεύουν την Κυβέρνηση όσον αφορά την εξειδίκευση. Δίνουν μια κατεύθυνση προς την οποίαν η Κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει για να ολοκληρώσει το έργο της.
Επειδή φυσικά δεν υπάρχει χρόνος για να αναλύσω αυτά τα θέματα, ευχαριστώ το Προεδρείο που μου έδωσε μερικά λεπτά παραπάνω, δεσμεύομαι εγώ να καταθέσω για το Συνέδριο αυτές τις συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις και ελπίζω το Συνέδριο να τις εξετάσει και να τις συζητήσει. Ευχαριστώ.
