ΔΗΜ.: Πώς βλέπετε τα πράγματα του δημόσιου βίου μας υπό το πρίσμα των υποκλοπών, της οικονομικής πολιτικής, του εκσυγχρονισμού των ΔΕΚΟ; Όλο αυτό το πακέτο προτεραιοτήτων που άλλοτε μπαίνουν από την κυβέρνηση, άλλοτε…
ΑΡΣ.: Ένα μεγάλο μπουκέτο, μια μεγάλη φασαρία αλλά τελικά δεν ξέρω τί βγαίνει από όλη αυτή την υπόθεση…
ΔΗΜ.: Τώρα αυτό που «παίζει» αυτές τις μέρες πάρα πολύ είναι αυτή η διαμάχη ανάμεσα στα μοντέλα. Στο Ιρλανδικό, το Σουηδικό…
ΑΡΣ.: Έχουμε γεμίσει από μοντέλα … Το να μαθαίνουμε τί γίνεται σε άλλες χώρες είναι χρήσιμο, τουλάχιστον μαθαίνουμε και λίγο από γεωγραφία, πού πέφτει η Σουηδία, πού πέφτει η Ιρλανδία κλπ. Είναι χρήσιμες και οι εμπειρίες τους αλλά αυτός ο μιμητισμός είναι και επικίνδυνος. Οι χώρες αυτές προσπάθησαν και πολλές έδωσαν απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν αυτές. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε άλλα συγκεκριμένα προβλήματα και πρέπει να βρούμε το δικό μας το δρόμο. Δε λέω, λαμβάνοντας υπόψη και την εμπειρία των άλλων χωρών, αλλά π.χ αυτό το λεγόμενο «σουηδικό μοντέλο», ξέρετε η κοινωνική πολιτική της Σουηδίας και η εργατική πολιτική της κάθεται πάνω σε μια παραγωγή που έχει λύσει το βασικό της πρόβλημα. Έχουν μια οικονομία η οποία είναι ανταγωνιστική και δουλεύει. Εμείς δεν έχουμε λύσει το θέμα της παραγωγής στην Ελλάδα για να μιλήσουμε για μεταφορά κοινωνικών ή εργασιακών σχέσεων -μοντέλα στην Ελλάδα. Πρέπει πρώτα λοιπόν να αντιμετωπίσουμε το βασικό θέμα. Επίσης και το ιρλανδικό μοντέλο. Το «ιρλανδικό μοντέλο», η ανάπτυξη δεν έγινε έτσι επειδή μειώθηκαν οι φόροι και προσελκύστηκαν επενδύσεις. Οι Ιρλανδοί είχαν μια άποψη για το πού θέλουν να πάνε την οικονομία τους, ποιές δραστηριότητες θέλουν να αναπτύξουν και βγήκαν στο εξωτερικό να προσελκύσουν τις συγκεκριμένες εταιρείες που σε συνεργασία με τις αλλαγές που έγιναν στο εσωτερικό της Ιρλανδίας θα αναπτυσσόντουσαν, είχαν δηλαδή μια στοχευμένη ανάπτυξη. Εμείς δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει ποιοι είναι οι νέοι κλάδοι δραστηριοτήτων…
ΔΗΜ.: Εμείς θέλουμε να βρεθούμε στην ταράτσα χωρίς να περάσουμε από κανέναν από τους ορόφους.
ΑΡΣ.: Ναι αλλά ξέρετε είμαστε και σε μια σεισμική περιοχή …και να χτίσεις ταράτσα χωρίς θεμέλια είναι επικίνδυνο.
ΔΗΜ.: Θεωρείτε δίκαιη, ας το πούμε, την «αποπομπή» του κ. Φλωρίδη επειδή εξέφρασε μια άποψη περί του σουηδικού μοντέλου;
ΑΡΣ.: Πρώτα από όλα δεν είναι αποπομπή, ήταν απομάκρυνση από ένα πόστο. Νομίζω ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε στο πολιτικό μας σύστημα την ελεύθερη σκέψη και την έκφραση απόψεων ιδίως σε μια εποχή που ο πολιτικός κόσμος και τα κόμματα αναζητούν πολιτικές λύσεις, όταν όμως έχεις ένα θεσμικό ρόλο και είσαι υπεύθυνος του κόμματος για ένα τομέα δεν μπορείς παρά να εκφράζεις μόνο την επίσημη άποψη του κόμματός σου. Και από αυτή την άποψη νομίζω ότι η κίνηση του κ. Παπανδρέου ήταν σωστή.
ΔΗΜ.: Εσάς ποιά είναι η σχέση σας αυτή τη στιγμή με το ΠΑΣΟΚ;
ΑΡΣ.: Όπως ξέρετε εδώ και δύο εβδομάδες είχα μια συνάντηση με τον κ. Παπανδρέου που συζητήσαμε πολλά πράγματα που αφορούν και την πολιτική συγκυρία αλλά όπως έκανα και πέρυσι με τον κ. Καραμανλή, συζήτησα το πρόγραμμα δραστηριοτήτων του ινστιτούτου μου. Το βασικό πρόγραμμα που έχω σε αυτό το ινστιτούτο το λέω «Ελλάδα 2020″. Θέλω επιτέλους να αρχίσουμε να βλέπουμε τα προβλήματα του τόπου σε μια προοπτική και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και θέλω να εμπλέξω σε αυτό το διάλογο όλο το πολιτικό φάσμα του κόσμου γιατί εγώ πιστεύω ότι οι μεγάλες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στον τόπο μας δεν μπορούν να γίνουν αν δεν υπάρχει… αν όχι πολιτική συναίνεση τουλάχιστον να υπάρχει μια συναντίληψη πολιτική για το πού πρέπει να πάμε.
ΔΗΜ.: Πώς θα είναι τα πράγματα στα ΜΜΕ το 2020;
ΑΡΣ.:( Γέλια) Το 2020 εάν πάμε έτσι δεν θα είναι καλά τα πράγματα, θα υπάρχει κίνδυνος για την ίδια τη δημοκρατία. Αλλά επειδή γίνεται πολύ συζήτηση, ένα από τα θέματα τα οποία θα βάλουμε προς το τέλος του χρόνου σε συζήτηση είναι ακριβώς τα ΜΜΕ και η δημοκρατία στην Ελλάδα. Αλλά κοιτάξτε, γίνεται πολύ συζήτηση αλλά όπως σε όλα τα θέματα, τα ανοίγουμε στην Ελλάδα, γίνεται μια συζήτηση και μετά τα ξεχνάμε και αυτό ξέρετε είναι αρνητικό στη λειτουργία της δημοκρατίας γιατί ανοίγουμε το βόθρο, βγαίνει η δυσοσμία και μετά δεν κάνουμε τίποτα. Θα πάμε στο βάθος της υπόθεσης; Θα πάμε επιτέλους να δούμε ποιά είναι η ρίζα του κακού;
ΔΗΜ.: Αυτή η ιστορία η οποία μας συγκλονίζει όλους εδώ και αρκετό καιρό με την κατασκοπία που συντελείται με τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις πώς τη βλέπετε;
ΑΡΣ.: Επειδή δεν είμαι ειδικός στο θέμα των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων… θα σας πω όμως το εξής, ότι το θέμα έχει ανοίξει και νομίζω μια πρέπει να είναι η λύση, να βγει όλη η αλήθεια όσο κιαν αυτή η αλήθεια πονέσει. Είναι σαφές ότι υπάρχουν ενδοιασμοί να βγει στο φως της δημοσιότητας τί ακριβώς έχει γίνει.
ΔΗΜ.: Παρά την πολιτική αποσταθεροποίηση…
ΑΡΣ.: Εγώ νομίζω ότι το κόστος για τον τόπο θα είναι μεγαλύτερο αν αυτό το πράγμα τραβήξει και μείνουμε στην επιφάνεια και δεν μπούμε στην ουσία του θέματος και νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ξέρω ότι θα πονέσει, θα πονέσει και οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα, θα πονέσει ίσως και διπλωματικά και πολιτικά αλλά…
ΔΗΜ.: Πώς μας το είπατε αυτό, «οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα»;
ΑΡΣ.: Είπαμε να προχωρήσουμε να βρούμε την αλήθεια
ΔΗΜ.: Εσείς μου φαίνεται ότι κάπως έχετε προχωρήσει…
ΑΡΣ.: Εγώ έχω μια άποψη σε αυτό το πράγμα αλλά είναι μια προσωπική άποψη που έχω, αυτό δεν αρκεί. Αυτό το οποίο χρειάζεται να γίνει είναι να πάρουμε απόφαση ότι όποιο κόστος και να έχει αυτή η διαδικασία πρέπει να βγει η αλήθεια. Αυτό θα είναι μια απελευθέρωση και να ξέρετε θα είναι μια επανάκτηση της αυτοπεποίθησης της δημοκρατίας και του κόσμου ότι λειτουργεί η δημοκρατία στον τόπο μας.
ΔΗΜ.: …Επί ένα χρόνο όμως βλέπουμε ότι γίνεται μια χειραγώγηση της υπόθεσης
ΑΡΣ.: Εγώ νομίζω ότι κυριαρχεί ο φόβος του να ρίξουμε φως σε γωνιές που πονάνε. Πρέπει να το κάνουμε αυτό, πρέπει να το κάνουμε όχι μόνο στο θέμα των υποκλοπών αλλά και στο θέμα των ΜΜΕ. Εδώ και ενάμιση χρόνο μιλάμε για διαπλοκή και διαφάνεια, δεν έχουμε τολμήσει να κόψουμε το γόρδιο δεσμό εκεί πέρα και αυτά μακροχρόνια είναι ζημιά για την ίδια τη δημοκρατία γιατί με το δίκιο του ο πολίτης σου λέει «εντάξει, ξέρω ότι είναι χάλια η κατάσταση αλλά τελικά δεν γίνεται τίποτα, οι υπεύθυνοι δεν τα πληρώνουν «.
