Δημ: κ. Αρσένη, δεν προσήλθατε για να ψηφίσετε το άρθρο 1 του Νομοσχεδίου για την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Εσείς και ο κ. Βούγιας δεν προσήλθατε.
Αρσ: Ναι, αυτό αληθεύει. Είχα την ευκαιρία χθες να μιλήσω στην ολομέλεια της Βουλής, να καταθέσω τις απόψεις μου και τις αντιρρήσεις μου για ορισμένες πτυχές του νομοσχεδίου και, για το λόγο αυτό, σήμερα δεν ήμουν στην Βουλή για να το ψηφίσω. Αυτό είναι μια ένδειξη διαφοροποίησης όσον αφορά αυτό το νομοσχέδιο. Ο κ. Μαρκάτος είπε κάτι που είναι σημαντικό. Πράγματι, το 1995 είχε γίνει πρόοδος για την επίλυση του θέματος των ΤΕΙ. Αυτή η συζήτηση συνεχίστηκε και πέρυσι, στη Βουλή, περάσαμε μια ρύθμιση για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση που έλυνε κάποια βασικά ζητήματα των ΤΕΙ και υπήρχε η κυβερνητική δέσμευση ότι η συζήτηση και ο διάλογος θα συνεχιστεί για μια τελική επίλυση του θέματος.
Εγώ, προσωπικά, δεν είμαι αντίθετος κατ αρχήν στην ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Αλλά, πιστεύω, ότι σ ένα νόμο θα πρέπει να προβλέπουμε τί θα συμβεί μετά την ψήφιση του και να λύνουμε τα θέματα αντί να αφήνουμε εκκρεμότητες οι οποίες, αν αφεθούν όπως αφήνονται σε αυτό το νομοσχέδιο, ή θα οδηγήσουν σε συγκρούσεις ή, πιο πιθανόν, οι διαφορές θα λυθούν δικαστικά.
Θα έλεγα λοιπόν ότι θα ήταν καλύτερο – και αυτή ήταν η πρόταση μου – να δοθεί ακόμη λίγο περισσότερος χρόνος στο ΥΠΕΠΘ, στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, να συζητήσουν ορισμένες εκκρεμότητες και να καταλήξουν σε κάποια συμπεράσματα. Δεν νομίζω ότι ήταν πολύ μακριά οι απόψεις οι οποίες εξέφρασαν οι πρυτάνεις από τις απόψεις οι οποίες θα ήταν αποδεκτές και από την μεριά των ΤΕΙ, έτσι που να έχουμε ένα νομοσχέδιο που να προβλέπει τις ρυθμίσεις και πως θα εφαρμοστούν μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου.
Κοιτάξτε τι συμβαίνει και αυτό είναι σημαντικό: Δεν απαντάμε στο βασικό ερώτημα. Εφ όσον τα ΤΕΙ γίνονται ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, το πτυχίο των ΤΕΙ είναι ισότιμο με το πτυχίο του Πανεπιστημίου; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι αυτήν την άποψη με βάση το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος και τη γνωμοδότηση της επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Έτσι λοιπόν ο απόφοιτος ΤΕΙ, αν δεν αναγνωριστεί το πτυχίο του ως ισότιμο με το πτυχίο του Πανεπιστημίου, θα πάει στο διοικητικό δικαστήριο στο ΣΤΕ, και θα αναγνωριστεί ως τέτοιο. Αυτό θα ανατρέψει τις σχέσεις που υπάρχουν, π.χ στο δημόσιο τομέα όσον αφορά τους αποφοίτους των ΤΕΙ και τους αποφοίτους των Πανεπιστημίων. Δεν λέω ότι αυτό είναι κακό. Λέω όμως ότι ο νόμος θα έπρεπε να προνοήσει ακριβώς τι γίνεται για τους νέους πτυχιούχους, αντί να αφήσει αυτό το θέμα ανοιχτό να λυθεί δικαστικώς.
Σας υπενθυμίζω, όταν παλιότερα έγινε η αναβάθμιση των παιδαγωγικών σχολών και οι σχολές αυτές – οι Ακαδημίες έγιναν Τμήματα του Πανεπιστημίου, υπήρξε διάταξη που προνοούσε ότι για τους παλαιούς αποφοίτους θα υπήρχε ένα πρόγραμμα εξομοίωσης των παλαιών σπουδαστών με τα νέα πτυχία και οι νέοι οι οποίοι έπαιρναν τα μαθήματα από τα Πανεπιστήμια θα είχαν πτυχίο Πανεπιστημίου. Είχε προνοήσει ο νόμος. Νομίζω ότι θα έπρεπε να προνοήσουμε αυτά και πολλά άλλα πράγματα.
Δημ: κ. Αρσένη, ένας πρώην Υπουργός Παιδείας, εσείς, δεν υπερψηφίσατε, δεν προσήλθατε, να ψηφίσετε θετικά ή αρνητικά το νομοσχέδιο του νυν Υπουργού Παιδείας. Αυτό έχει και ευρύτερη σημασία ή θα μπορέσει να του δώσει κανείς και άλλες διαστάσεις;
Αρσ: Κοιτάξτε, εγώ έκανα μια έκκληση στον υπουργό και φίλο κ. Ευθυμίου, χθές, του είπα ότι μπορεί μεν να ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο, όπως ψηφίστηκε, στη Βουλή χθές και σήμερα, όμως αφήνει πολλά ανοιχτά θέματα, τα οποία θα δημιουργήσουν προβλήματα στο μέλλον και θα ήταν κέρδος γι αυτόν, για την κυβέρνηση, για όλους μας εάν αυτά τα θέματα τα αντιμετωπίζαμε και τα λύναμε πολιτικά μέσα από τις ρυθμίσεις και τις διατάξεις του νομοσχεδίου που ψηφίστηκε.
Δημ: Την απάντηση σας αυτή μπορώ να την ερμηνεύσω και ως εξής: ότι το θέμα δεν έκλεισε με την ψήφιση του νομοσχεδίου, αντιθέτως τώρα ανοίγει;
Αρσ: Κοιτάξτε, εγώ δυστυχώς προβλέπω ότι θα υπάρχει δυσλειτουργία και στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Τα ΤΕΙ θα έχουν μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής, δεν ξέρω πως θα λειτουργήσουν τα εκλεκτορικά σώματα και, εν πάσει περιπτώσει, θα έχουν προβλήματα και όσον αφορά τους πτυχιούχους ΤΕΙ, τους παλαιούς και τους νέους, προβλήματα όσον αφορά την εξομοίωση των καθηγητών των ΤΕΙ με τους καθηγητές του Πανεπιστημίου και αυτό θα λυθεί δικαστικά νομίζω και, κυρίως, προβλήματα όσον αφορά τις μεταπτυχιακές σπουδές και τις έρευνες. Εφ όσον το ΤΕΙ είναι ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα δεν μπορεί παρά να έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του αυτοδύναμη έρευνα και να έχει και το δικό του αυτοδύναμο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
Δημ: κ. Υπουργέ επειγόταν η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αυτήν την ρύθμιση, την πίεζε κάποιο γεγονός;
Αρσ: Όχι. Και θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της Μπολόνια και αυτού του νομοσχεδίου. Η Μπολόνια είναι κάτι άλλο. Το νομοσχέδιο αυτό εντάσσεται σε μια δική μας πολιτική, η οποία νομίζω μπορούσε να αντιμετωπιστεί μετά από διάλογο και αργότερα. Δεν υπήρχε τίποτε μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα που να μας ωθούσε να το ψηφίσουμε τώρα. Νομίζω όμως ότι είναι μια γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης να προωθήσει ας πούμε τα «δύσκολα» θέματα τώρα και να τα αφήσουμε πίσω μας. Αυτό μπορεί να είναι γενικά μια σωστή πολιτική, αλλά αυτό θα μπορεί να γίνει μόνο όταν οι κοινωνικές δυνάμεις στηρίζουν μια τέτοια κίνηση. Το είδαμε αυτό και στην περίπτωση του ασφαλιστικού. Δεν αρκεί να ψηφίσεις ένα νόμο στη Βουλή, θα πρέπει να έχεις και μια κοινωνική στήριξη για να λειτουργήσουν οι διατάξεις του νόμου μετά. Όταν υπάρχουν προβλήματα και μέσα στα ΤΕΙ και στην Πανεπιστημιακή κοινότητα, φοβάμαι ότι ο νόμος αυτός δεν θα εφαρμοστεί ομαλά. Θα δημιουργήσει προβλήματα και μια σύγχυση και αναστάτωση η οποία θα φανεί αργότερα.
