ΔΚ. Μπορεί να πάρουμε μια απόφαση που να οδηγεί σε κάτι καλύτερο ή χειρότερο. Παρόλα αυτά όταν γυρίζουμε, σε κάτι που εφαρμοζόταν και άλλαξε, είναι μια επιστροφή στο παρελθόν ή όχι;
ΓΑ. Έτσι είναι. Και ο ίδιος ο κ. Πετσάλνικος δεν πάει μια εβδομάδα, που είχε ερωτηθεί για το θέμα των ανεξεταστέων, είχε αποκλείσει αυτή την πρόταση. Γιατί πανηγυρικά ο κ. Ευθυμίου, πέρυσι είχε πει ότι «μεταβατική ρύθμιση θα ίσχυε μόνο πέρυσι». Και ότι από φέτος θα λειτουργήσει κανονικά το σύστημα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Δηλαδή δεν θα υπάρχει ο θεσμός των ανεξεταστέων. Χωρίς καμία αμφιβολία υπάρχει μια επαναχώρηση και αυτό είναι ένα σοβαρό χτύπημα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αλλά, ακόμα πιο σημαντικό, πιστεύω ότι είναι ένα σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησης. Διότι αυτό σηματοδοτεί προς τα έξω ότι η κυβέρνηση ενδίδει σε πιέσεις και αναιρεί το ίδιο της το έργο.
ΔΚ. Κατεβάζουν τον πήχη για να διευκολυνθούν τα παιδιά. Αυτό μπορεί να είναι οπισθοχώρηση αλλά μπορεί να είναι και ένα φιλολαϊκό μέτρο.
ΓΑ. Όχι δεν λέγεται φιλολαϊκό. Αυτό λέγεται μέτρο που είναι εις βάρος των παιδιών. Υποχρέωση της πολιτείας δεν είναι να προβιβάζει τα παιδιά, υποχρέωση της πολιτείας είναι να μορφώνει τα παιδιά. Και είναι μεγάλη παραπλάνηση να δημιουργούμε ψευδαισθήσεις στα παιδιά ότι με ψευτοεξετάσεις θα προαχθούν χωρίς να έχουν την υποδομή. Αυτό που έπρεπε να είχε γίνει την περασμένη σχολική χρονιά ήταν να λειτουργήσουν άλλοι θεσμοί της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έχουν ατονήσει. Δηλαδή, η ενισχυτική διδασκαλία, μέσα στο σχολείο, να βοηθήσουν τα παιδιά κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
ΔΚ. Αυτό είναι κάτι που έχει ατονήσει;
ΓΑ. Έχει υπονομευθεί. Όπως δεν προχώρησε το θέμα της αναβάθμισης, των σχολείων. Έχουμε σχολεία τα οποία έχουν μια κακή επίδοση.
ΔΚ. Γιατί, για να χτυπήσουν την προηγούμενη εκπαιδευτική πολιτική; Τον Αρσένη ή επειδή υπάρχει μια λογική;
ΓΑ. Να το δείτε από άλλη πλευρά. Να το δείτε με την επαναφορά των ανεξεταστέων πάνω σε μια μόνιμη βάση. Ποιοί ωφελούνται; Πρώτα από όλα τα φροντιστήρια τα οποία πίεζαν και πιέζουν. Ωφελούνται αυτοί που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα. Και νομίζω ότι το έχουν ζητήσει οι συντεχνίες των εκπαιδευτικών. Διότι, μέσα από την αξιολόγηση των μαθητών, που ουσιαστικά καταργείται με τον θεσμό των ανεξεταστέων, αξιολογούνται και τα σχολεία και οι τάξεις και οι εκπαιδευτικοί. Άλλωστε, το υπουργείο είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν θα επανέλθει ο θεσμός. Φαντάζομαι ότι η κυβέρνηση αισθάνθηκε ότι έχει πιέσεις από συγκεκριμένες οργανωμένες μειοψηφίες και συντεχνίες και υποχώρησε.
ΔΚ. Δεν το θεωρείτε όμως φιλολαϊκό;
ΓΑ. Υπάρχει μια διαφορά φιλολαϊκού μέτρου και λαϊκίστικου. Όταν παίρνεις ένα μέτρο για τον λαό, εγώ πιστεύω ότι είναι καλό μέτρο. Όταν παίρνεις ένα μέτρο όμως για να χαϊδέψεις τον κόσμο και να τον κοροϊδέψεις, αυτό είναι λαϊκιστικό μέτρο. Είναι μέτρο κακό.
ΔΚ. Άρα αυτή η ανοικτή ατζέντα που αναφέρθηκε στη δήλωση σας, τι γίνεται, που πάει;
ΓΑ. Ας πάρουμε τον χώρο της υγείας. Επιχειρείται από την κυβέρνηση – και σωστά επιχειρείται – μια μεταρρύθμιση. Εάν περάσει στον χώρο της υγείας το μήνυμα ότι αυτά που εξαγγέλλει η κυβέρνηση θα μπορούν να αναιρεθούν κάτω από πιέσεις, νομίζω μεταρρύθμιση δεν θα μπορέσει να γίνει.
ΔΚ. Υπάρχει όμως, μια τάση της κυβέρνησης που αισθάνθηκε πολύ πιεσμένη από ορισμένα πράγματα, ενόψει και του συνεδρίου που για να προχωρήσει κάποιων οξειών γωνιών, για να μπει στην καινούργια σεζόν λιγότερο πιεσμένη.
ΓΑ. Το κυβερνητικό έργο δεν μπορεί να είναι θύμα στο βωμό του συνεδρίου. Ο κόσμος ψήφισε το ΠΑΣΟΚ για να έχει μια κυβέρνηση μεταρρυθμίσεων και τομών όχι μια κυβέρνηση εκπτώσεων.
ΔΚ. Κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο κ. Γιαννόπουλος που ήταν εξ αρχής εναντίον κάποιων αποφάσεων όπως του ασφαλιστικού, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό εμφανίστηκε να έχει καμφθεί κάπως. Τουλάχιστον για το αν αντιμετωπίζεται ή όχι το θέμα άλλης υποψηφιότητας στο συνέδριο για την θέση του προέδρου. Πως γίνεται με μια επαφή με τον πρωθυπουργό τα πράγματα να είναι πιο ήρεμα;
ΓΑ. Στο θέμα το οποίο πρέπει να απαντήσουν οι πολιτικοί, πρέπει να απαντήσουν όλοι όσοι πηγαίνουν στο συνέδριο. Πρέπει να μας ρωτάτε (εσείς οι δημοσιογράφοι) ποιές είναι οι συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και αλλαγές που προτείνουμε και θα καταθέσουμε στο συνέδριο.
ΔΚ. Δηλαδή ποιές είναι οι πολιτικές αυτές που θα καταθέσετε;
ΓΑ. Εγώ έχω ήδη καταθέσει το γενικό περίγραμμα των πολιτικών θέσεων που νομίζω ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα. Νομίζω ότι το κυρίως βάρος πρέπει να πέσει στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, χωρίς να υποβαθμίζουμε και τα εθνικά θέματα. Εκεί όμως, πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι και νομίζω ότι τα οικονομικά θέματα που απασχολούν τον κόσμο τα έχει θέσει η ίδια η κοινωνία.
Και η κυβέρνηση πρέπει να δώσει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για το τί θα κάνει, ποιοί είναι οι στόχοι σε ορισμένα, συγκεκριμένα κρίσιμα θέματα. Θα αναφέρω: τί θα κάνει για τη μείωση της ανεργίας, από εκεί που βρίσκεται σήμερα σε χαμηλά επίπεδα με 5% σε 3 χρόνια, τί θα κάνει για την εξασφάλιση του βιοτικού επιπέδου του πολίτη και πώς θα προχωρήσουμε σε μια εφαρμογή εξασφάλισης και εγγύησης ενός ελάχιστου βιοτικού επιπέδου, για κάθε Έλληνα πολίτη.
ΔΚ. Είναι όλα οικονομικά;
ΓΑ. Υπάρχουν και άλλα. Σχέσεις του πολίτη με τον δημόσιο τομέα, που αφορούν ποιότητα ζωής, σχέσεις του κόμματος με την εξουσία, που αφορούν την σχέση κάθε εξουσίας με τα οικονομικά κυκλώματα. Σε αυτά πρέπει να απαντήσουμε και να δώσουμε μια συγκεκριμένη δεσμευτική απάντηση στο συνέδριο.
ΔΚ. Επειδή χειριστήκατε το θέμα της οικονομίας της χώρας επί μεγάλο διάστημα και αναφερθήκατε στο θέμα της ανεργίας, του βιοτικού επιπέδου και της ελάχιστης εγγυημένης συντάξεως. Ποιά μεγέθη είναι αυτά που μας λένε ότι η οικονομία πάει καλά;
ΓΑ. Σε αναφορά σε ορισμένους μακροοικονομικούς δείκτες, η οικονομία πάει καλά. Αν αναφερθούμε στο θέμα των ελλειμμάτων του δημοσίου τομέα και του πληθωρισμού. Από την άλλη πλευρά όμως, αν αναφερθούμε στην διάρθρωση της παραγωγής, της ανταγωνιστικότητας, ή της απασχόλησης τότε δεν πάμε καλά, όσο βέβαια θα μπορούσαμε να πάμε. Μπήκε ένας στόχος μέσω του Μάαστριχτ για τη μείωση του πληθωρισμού μάξιμουμ σε 3%. Αυτός ήταν ένας συγκεκριμένος στόχος τον οποίο επιδιώξαμε και πετύχαμε μέσα σε μία πορεία 6 ετών. Εγώ δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μη βάλουμε έναν άλλο στόχο, για την ανεργία από το 12% που είναι τώρα να πέσει στο 5%, που είναι λίγο πιο πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, μέσα σε 3 χρόνια. Αυτό θα είναι μια συγκεκριμένη δέσμευση και επαφίεται στην κυβέρνηση να βρεί τα εξειδικευμένα μέτρα για να πετύχει αυτό τον στόχο.
ΔΚ. Από την μια είναι σωστό. Από την άλλη με το σύστημα των ελληνοποιήσεων και νομιμοποιήσεων των αλλοδαπών κάτι τέτοιο απομακρύνεται ακόμα παραπάνω.
ΓΑ. Δεν νομίζω ότι είναι το μόνο εμπόδιο. Υπάρχουν πολλά άλλα εμπόδια, όπως και δυνατότητες. Βασικά αυτό που χρειάζεται είναι να ακολουθήσουμε μια αναπτυξιακή διαρθρωτική πολιτική για να αρχίσουμε να ξαναπαράγουμε πράγματα στον τόπο μας. Εδώ και δέκα χρόνια, περίπου το 50% των αγαθών που καταναλώνουμε στην Ελλάδα ήταν εσωτερική παραγωγή. Σήμερα αυτό έχει πέσει στο 25%, σχεδόν τα πάντα εισάγονται. Αυτός ο αναπτυξιακός τρόπος, όταν συγκεκριμενοποιηθεί, δεν μπορεί παρά να έχει σαν συνέπεια και μια αύξηση της απασχόλησης.
ΔΚ. Σήμερα το πρωϊ άκουσα τον κ. Νεονάκη να μιλάει και να λεει: «Κάναμε συνέδριο το ΄96 και το ΄99 και μετά το συνέδριο κάναμε εκλογές και τις κερδίσαμε. Και πήγαμε σε αυτές τις εκλογές με προβλήματα. Το συνέδριο αυτό, θα είναι ενισχυτικό, ενότητας μέσα στο κόμμα, που αντιμετωπίζει προβλήματα, ένα εκ των οποίων είναι και η παραμονή του στην εξουσία τόσα πολλά χρόνια. Πιστεύετε σε αυτή την λογική;
ΓΑ. Είμαι από αυτούς που δεν στήριξαν τη σύγκλιση του συνεδρίου τον Οκτώβρη. Διότι, πραγματικά, πιστεύω ότι το πρόβλημα ήταν κυβερνητικό δεν ήταν κομματικό. Τώρα όμως που συμφωνήσαμε να πάμε σ ένα συνέδριο, θα συμφωνήσω και εγώ με τον κ. Νεονάκη ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια να έχουμε ένα συνέδριο γόνιμο και πολιτικό που θα εξειδικεύσει πολιτικές θέσεις, που θα δώσουν μια νέα ώθηση στο κυβερνητικό έργο και νέα πνοή στο ΠΑΣΟΚ. Θα προσθέσω όμως, ότι χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Και, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, δεν έχει δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για να είναι κανείς αισιόδοξος.
ΔΚ. Συμφωνείτε με τον κ. Γιαννόπουλο, ότι μόνο τρελός θα έθετε υποψηφιότητα στο συνέδριο;
ΓΑ. Αν ο πολιτικός διάλογος, στο συνέδριο καταλήξει σε μια πολιτική πλατφόρμα, αλλά με συγκεκριμένες δεσμεύσεις που εκφράζουν όλους μας, φυσικά δεν τίθεται θέμα. Αν όμως υπάρξουν διαφορετικές απόψεις, σ ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα δεν βρίσκω γιατί θα ήταν παράδοξο να υπάρχουν όχι μόνο παράλληλες πολιτικές πλατφόρμες αλλά και υποψηφιότητες. Το θέμα δεν είναι αυτό, μία ή πολλές υποψηφιότητες. Το θέμα είναι η ποιότητα των πολιτικών προτάσεων.
