ΔΗΜ.: Υπάρχει ανάγκη ανασυγκρότησης του πολιτικού και κοινωνικού χώρου που ισοπέδωσε η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της παγκοσμιοποίησης;
ΑΡ.: Υπάρχει επείγουσα ανάγκη. Αλλιώς θα είμαστε θεατές ενός κακού θεάματος, μη πολιτικού, που παίζεται εις βάρος των πολιτικών, της πολιτικής και του λαού. Αυτή την περίοδο ασχολούμαστε με θέματα που είναι μακριά από τις προτεραιότητες του πολίτη, από τα προβλήματα του και τα πολιτικά διλήμματα που πρέπει να βάλουμε και στα οποία πρέπει να δώσουμε μια απάντηση.
ΔΗΜ.: Απουσιάζει ο πολιτικός λόγος;
ΑΡ : Απουσιάζει ο πολιτικός λόγος και πληθαίνουν οι μη πολιτικές δραστηριότητες μέσα στον πολιτικό χώρο.
ΔΗΜ.: Στέκεστε κυρίως στο σύνδρομο των τριών άλφα: αβεβαιότητα, ανασφάλεια και ανημποριά. Λετε ότι αυτό το σύνδρομο διακατέχει τους πολίτες;
ΑΡ : Νομίζω ότι αυτό καταφέραμε να κάνουμε λειτουργώντας μη πολιτικά. Να δημιουργήσουμε δηλαδή στον πολίτη ένα κλίμα, να αισθάνεται αβεβαιότητα γιατί τίποτα γύρω του δεν είναι σίγουρο. Το περιβάλλον αλλάζει αυθαίρετα και καθημερινά, ο πολίτης αισθάνεται ανασφάλεια, δεν είναι ασφαλής για τίποτα, για τη δουλειά του, το αύριο και την προοπτική του παιδιού του. Πάνω από όλα, αισθάνεται ότι έχει μία ανημποριά γιατί ότι και να πει και να κάνει, τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν. Αυτά είναι φαινόμενα παρακμής, δεν φταίει για αυτά ο πολίτης αλλά εμείς οι πολιτικοί που δεν έχουμε ασχοληθεί με τα προβλήματα του αλλά με θέματα νομής εξουσίας ή με ισορροπίες δυνάμεων μέσα στα κόμματα.
ΔΗΜ.: Υπάρχουν δηλώσεις των κ. Παπαντωνίου και Σκανδαλίδη που εμφανίστηκαν δυσαρεστημένοι με την εικόνα του ΠΑΣΟΚ προς την κοινωνία, ότι υπάρχει παθογένεια στο ΠΑΣΟΚ.
ΑΡ .: Για να αισθάνονται μερικοί μόνοι και δυσαρεστημένοι, θα πει ότι δεν είμαστε όλοι μαζί. Το θέμα είναι ποιοι ευθύνονται γι” αυτό. Αυτό θα πρέπει να μπει ως θέμα συζήτησης. Ο Κ. Σκανδαλίδης έχει και αυτός το μερίδιο ευθύνης σαν γραμματέας. Δεν μπορούμε απλά να λέμε ότι η κατάσταση είναι παθογενής, αλλά πρέπει να δούμε το λόγο που φτάσαμε σ” αυτό το σημείο. Χρειάζεται να πάρουμε όλοι τις ευθύνες μας, όχι με κριτική αλλά με αυτοκριτική διάθεση.
ΔΗΜ.: Υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ κοινωνικά ευαίσθητοι και κοινωνικά ανάλγητοι; κάποιοι κάνουν αυτό το διαχωρισμό, μέσα από μια υποβόσκουσα καλλιέργεια κάποιων φημών.
ΑΡ.: Αυτή είναι μια απαξιωτική διάκριση, όπως κανείς δεν είναι περισσότερο εθνικόφρων από τους άλλους. Δεν θα το έβαζα έτσι. Κανείς δεν είναι κοινωνικά ανάλγητος. Υπάρχουν πολιτικές προσεγγίσεις που δίνουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στο να αγγίξουμε τα προβλήματα του πολίτη που αισθάνεται ότι η λαίλαπα του φιλελευθερισμού τον έχει πλήξει και υπάρχουν κάποιοι άλλοι που έχουν μια πιο «άνετη» προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Αυτή η διάκριση υπάρχει. Για παράδειγμα, πολλοί λένε ότι η ζωή είναι δύσκολη και πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, να αφήσουμε τις αγορές να δουλέψουν. Ξέρουμε ότι η κατανομή του εισοδήματος θα είναι άνιση, ο δρόμος προς την ανταγωνιστικότητα θα είναι στρωμένος με πολλά κοινωνικά θύματα αλλά, τι να κάνουμε, όταν αργότερα θα πλουτίσουμε, θα δώσουμε κάτι και σε αυτούς που θα είναι θύματα.
Υπάρχουν και άλλοι, όπως εγώ, που λέμε ότι δεν δεχόμαστε μια οικονομική και πολιτική κοινωνία που είναι στρωμένη με θύματα. Θέλουμε να δώσουμε ένα πλαίσιο και ένα νόημα στη λειτουργία της αγοράς η οποία διατηρεί την κοινωνική συνοχή, δίνει τα εφόδια σε κάθε πολίτη να σταθεί στα πόδια του και, η ίδια η λειτουργία κι η λογική της αγοράς έχει μέσα της την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτικής.
