Δημ: Θα κάνω επιθετική ερώτηση κ. Υπουργέ.
Αρσ: Ας αρχίσουμε με επίθεση λοιπόν.
Δημ: Σ αυτή λοιπόν την εκπομπή, σε ανύποπτο χρόνο, είχατε επισημάνει την ανάγκη αλλαγής πολιτικών, για την οποία επιμένετε ες αεί. Πώς μπορεί όμως αυτές ν αλλάξουν όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ότι η οικονομική και κοινωνική πολιτική δεν αλλάζει;
Αρσ: Είναι ένα παράδοξο πράγματι. Νομίζω ότι αυτό δεν είναι καλός οιωνός για το επικείμενο Συνέδριο. Ο πρωθυπουργός ο ίδιος αναγνώρισε εδώ και καιρό ότι υπάρχει πρόβλημα αξιοπιστίας της κυβέρνησης και γι αυτό άλλωστε αποφάσισε να πάει σ ένα Συνέδριο. Το συνέδριο αυτό δεν μπορεί παρά να αξιολογήσει και να συζητήσει τις επιλογές της κυβέρνησης και, φυσικά, το Συνέδριο οφείλει να μεταφέρει το αίσθημα της λαϊκής βάσης, η οποία επιμένει ότι πρέπει να αλλάξει σε ορισμένα ζητήματα η κυβερνητική πολιτική. Προσθέτω ότι και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης του κ. Σημίτη ζητούν αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής. Λοιπόν, πάμε σ ένα συνέδριο για να συζητήσουμε αυτά τα θέματα και να αλλάξουμε πορεία εκεί που πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Εάν δεν μπορεί να γίνει αυτό τότε το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι γιατί πηγαίνουμε στο συνέδριο.
Δημ: Ακριβώς αυτό ήθελα να σας πω, διότι θα σημειώσω και εγώ το εξής παράδοξο κ. Υπουργέ ότι, όπως είπατε, πολλά στελέχη της κυβέρνησης λένε ότι πρέπει να αλλάξει η πολιτική, όμως τα ίδια στελέχη τα οποία λένε ότι πρέπει να αλλάξει η πολιτική λένε ότι δεν μπορεί το συνέδριο ν αποφασίσει για την κυβερνητική πολιτική και αυτό δεν είναι πάλι οξύμωρο;
Αρσ: Ίσως εδώ να υπάρχει μια παρεξήγηση και πρέπει να το διευκρινίσουμε. Το Συνέδριο είναι ένα κορυφαίο πολιτικό γεγονός για ένα κόμμα και το Συνέδριο οφείλει να δώσει σαφείς κατευθύνσεις, εφ όσον είναι κυβερνόν κόμμα, στην κυβέρνηση προς ποία κατεύθυνση πρέπει να πορευτεί. Βεβαίως το Συνέδριο δεν θα προχωρήσει στην εξειδίκευση συγκεκριμένων πολιτικών που είναι στο κάτω κάτω θέμα πολιτικής ευθύνης του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν μιλάμε για σχέδια νόμων ή και προεδρικών διαταγμάτων. Μιλάμε όμως για τα εξής θέματα :
Έχουμε πρώτα απ όλα το θέμα της ανεργίας και κυρίως της ανεργίας των νέων. Εδώ δεν μπορούμε παρά να δώσουμε μια απάντηση στο ερώτημα που βάζει ο κόσμος, τί θα κάνει η κυβέρνηση για να μειωθεί η ανεργία και κυρίως η ανεργία των νέων. Σε τί ποσοστό δεσμευόμαστε ότι θα αφήσουμε την ανεργία μετά το 2004; Δεν πρέπει να πάρουμε μία θέση σ αυτό το θέμα; Υπάρχει επίσης το θέμα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για κάθε Έλληνα πολίτη, εάν θέλουμε να χτυπήσουμε τη φτώχεια. Αυτή μπορεί να είναι μια δεσμευτική πολιτική για την κυβέρνηση που μπορεί να έχει από ένα συνέδριο. Υπάρχει ακόμα ανοιχτό το θέμα του ασφαλιστικού και μια σειρά από άλλα θέματα. Εκεί λοιπόν σαφώς η κυβέρνηση δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής ποιά είναι η σταθερή της πορεία. Το συνέδριο πρέπει να πει ότι η κυβέρνηση μας πρέπει να δεσμευθεί να επιτύχει κάποιους συγκεκριμένους στόχους για το 2004 βάσει των οποίων εμείς θα αξιολογηθούμε από τον Ελληνικό λαό. Από αυτή την άποψη λοιπόν, το συνέδριο όχι μόνο μπορεί αλλά οφείλει να αξιολογήσει την κυβερνητική πολιτική και να δείξει την κατεύθυνση της αλλαγής της πορείας, την κατεύθυνση όχι αόριστα όμως, αλλά συγκεκριμένα και δεσμευτικά.
Εγώ θα συμφωνήσω με στελέχη της κυβέρνησης, ότι το συνέδριο δεν πρέπει να μπεί στις λεπτομέρειες, αλλά πρέπει να πάει όμως σε μέτρα τα οποία πρέπει να είναι δεσμευτικά για την κυβέρνηση. Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα σηματοδοτήσουμε προς τα έξω, φοβάμαι, ότι είναι ένα συνέδριο εσωκομματικών συσχετισμών, το οποίο και αυτό έχει αποκοπεί από τη λαϊκή του βάση. Και αυτό θα είναι μεγάλη ζημιά για όλους μας και για το ΠΑΣΟΚ και πρέπει να το αποφύγουμε. Πρέπει να μιλήσουμε για το κυβερνητικό έργο, πρέπει να υποδείξουμε την αλλαγή πορείας και πρέπει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, πάνω απ όλους, να δεχθεί τις υποδείξεις του Συνεδρίου προς αυτή την κατεύθυνση.
Δημ: Αυτό όμως είναι ένα μεγάλο ερώτημα διότι εδώ έχουμε και μια μη τήρηση προεκλογικών δεσμεύσεων.
Αρσ: Και αυτό είναι θέμα κριτικής που πρέπει να ασκηθεί στο Συνέδριο και έχω και πολλά να πω όχι μόνο για την οικονομική πολιτική αλλά και για τα θέματα της Παιδείας, τα εκπαιδευτικά. Άλλα υποσχεθήκαμε στον κόσμο, σε άλλα είχαμε δεσμευτεί και άλλα ξηλώνουμε τώρα.
Δημ: Μια και είπατε ότι το Συνέδριο θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλα θέματα, επειδή ξέρω ότι έχετε και μια ιδιαίτερη ευαισθησία και στα εθνικά θέματα κ. Υπουργέ, ήθελα να σας ρωτήσω κάτι για το Κυπριακό. Όπως πολύ καλά ξέρετε στην Κύπρο τα πολιτικά κόμματα έχουν θέσει εν αμφιβόλω, επισήμως δηλαδή και οι αρχηγοί τους και με δηλώσεις τους, την πολιτική την οποία ασκεί αυτή τη στιγμή η μητέρα πατρίδα. Επί αυτού τί έχετε να πείτε;
Αρσ: Έχω να πώ πολλά, αλλά επειδή βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της εξέλιξης του Κυπριακού, επίκειται πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών το Φθινόπωρο και πρέπει ο Ελληνισμός, και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα επίθεση. Εγώ έχω προτείνει κάτι συγκεκριμένο, έχω προτείνει η Επιτροπή εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής της Ελλάδας, μαζί με την αντίστοιχη Επιτροπή της Βουλής της Κύπρου να συνέλθουν από κοινού και να συζητήσουν, κεκλεισμένων των θυρών, ορισμένα βασικά πράγματα. Φοβάμαι ότι έχουμε διολισθήσει επικίνδυνα έτσι που θα βρεθούμε κάτω από πίεση το Φθινόπωρο να δεχθούμε επανέναρξη του λεγόμενου εκ του σύνεγγυς διαλόγου που θα είναι μια όχι και τόσο συγκεκαλυμμένη μορφή Συνομοσπονδίας με το εκβιαστικό δίλημμα ότι « ή το δέχεσαι αυτό ή δεν θα μπει η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση ». Όλα αυτά τα πράγματα μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά εγώ δεν βλέπω το λόγο γιατί αυτά να μην τα δούμε από κοινού μέσα σε ένα υπεύθυνο πλαίσιο που είναι τα Εθνικά Κοινοβούλια των δύο χωρών. Εκεί θα είχα πολλά πράγματα να συζητήσω. Γενικά όμως θα ήθελα να σας πω ποιά είναι η θέση μου. Η θέση μου είναι ότι οι Συμφωνίες Κορυφής του 78-79 δεν έχουν τηρηθεί από την Τουρκική πλευρά. Νομίζω ότι εμείς οφείλουμε να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό θέμα στην αρχική του βάση, που είναι θέμα παράνομης στρατιωτικής κατοχής εδάφους ανεξάρτητου Κράτους Μέλους του ΟΗΕ από την Τουρκία και πρέπει να ζητήσουμε την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ως προϋπόθεση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, την αποχώρηση των στρατευμάτων της Τουρκίας, την αποχώρηση των εποίκων και την άμεση λειτουργία των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Κύπρο, δηλαδή της μετακίνησης πληθυσμών, της εγκατάστασης και το δικαίωμα δουλειάς και το δικαίωμα στην περιουσία. Αυτά τα πράγματα νομίζω είναι αιτήματα τα οποία κάθε καλόπιστος πολίτης του κόσμου θα δεχτεί ως λογικά και νομίζω ότι θα πρέπει να τοποθετηθούμε σ αυτή τη βάση. Η συζήτηση η οποία γίνεται τώρα για Συνταγματικά ζητήματα, πώς θα εκλέγεται ο Πρόεδρος και πώς θα είναι οι Βουλές, νομίζω μας εμπλέκουν σε έναν ολισθηρό διάλογο που θα καταλήξει τελικά σε μια σκληρή πρόταση Συνομοσπονδίας και σ αυτό το «τσουβάλι» δεν πρέπει να μπούμε. Αλλά για να μη μιλάει ο κάθε ένας ατομικά και ειδικά, νομίζω ότι μια σύγκλιση των δύο Επιτροπών θα μπορεί τουλάχιστον να δώσει ένα Forum για υπεύθυνη συζήτηση και να έχουμε ένα κοινό παρονομαστή που θα αποτελέσει τη βάση μιας εθνικής στρατηγικής που θα ακολουθήσει με συνέπεια και συνέχεια και η Ελλάδα και η Κύπρος.
Δημ: Ναι, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα κ. Υπουργέ. Έχουμε και το προηγούμενο ότι ο παλιός Πρόεδρος της Βουλής είχε ζητήσει να μιλήσει στην Ελληνική Βουλή και είχε αρνηθεί ο εδώ Πρόεδρος.
Αρσ: Όπως ξέρετε εγώ είχα πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση και νομίζω ότι οφείλω να επιμείνω σε αυτή τη γραμμή, ότι επιτέλους ο Ελληνισμός της Ελλάδος και ο Ελληνισμός της Κύπρου πρέπει να συναντηθούν και να μιλήσουν.
Δημ: Και βέβαια, κάποτε να ανοίξει και ο φάκελος.
Αρσ: Και αυτό. Πολλά πράγματα δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά και πολλά πράγματα πρέπει να βγούν στην φόρα.
Δημ: κ. Υπουργέ θα επανέλθω στο θέμα του Συνεδρίου, διότι έχουμε και ακροατές οι οποίοι έχουν επέμβει. Η κ. Παπαδοπούλου από το Παγκράτι λέει ότι : « Πολλά στελέχη σας ζητούν αλλαγή πολιτικής επί τω λαϊκότερο». Ποιά Δημοκρατική νομιμοποίηση έχουν τα μέλη του Συνεδρίου να τροποποιήσουν μια πολιτική την οποία ενέκριναν με την ψήφο τους στις εκλογές και πολίτες που δεν ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ;
Αρσ: Είναι μια πάρα πολύ σωστή παρατήρηση. Και εγώ νομίζω ότι η λαϊκή εντολή που έχουμε μας δεσμεύει να εφαρμόσουμε αυτές τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Όταν λοιπόν, εγώ τουλάχιστον, μιλάω για αλλαγή πολιτικής, μιλάω για αλλαγή πολιτικής μέσα στα πλαίσια των προεκλογικών μας δεσμεύσεων π.χ στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις δεν είχαμε πει ότι θα αντιμετωπίσουμε το ασφαλιστικό με τον τρόπο που επιχείρησε κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις δεν είχαμε πει τίποτα για τις ταυτότητες, στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις είχαμε πει άλλα πράγματα για το χώρο της Παιδείας. Αυτό λοιπόν που λέω είναι να δούμε την κυβερνητική πολιτική σ αυτό το ευρύτερο πλαίσιο των δεσμεύσεων που είχαμε απέναντι του λαού, να συγκεκριμενοποιήσουμε ακριβώς τι πρέπει να γίνει, να δούμε ποιές είναι οι προτεραιότητες και να προχωρήσουμε.
Δημ: Επίσης κάποιο άλλο ερώτημα είναι : «Στις δημοκρατικές κυβερνήσεις κρίνονται από τους Βουλευτές στην Βουλή» εννοεί ότι ελέγχονται οι αποφάσεις για το κυβερνητικό έργο από ένα κόμμα, το θεωρεί ο ακροατής φασισμό.
Αρσ: Και εγώ θα συμφωνούσα – και το είχα πεί – ότι είναι παράδοξο το ότι πηγαίνουμε σε ένα συνέδριο για να λύσουμε μια κυβερνητική κρίση. Εκεί θα συμφωνήσω. Το πρόβλημα ήταν η κυβέρνηση και η ευθύνη ήταν του πρωθυπουργού να κάνει τον ανασχηματισμό που επιβάλλεται και να κάνει τις διορθωτικές κινήσεις στην πολιτική και να ξαναφέρει την κυβέρνηση σε μια αντιστοιχία με το λαϊκό αίσθημα και τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Και εκεί, κυρίαρχο ρόλο φυσικά παίζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα και αυτή θα ήταν και η δική μου προτίμηση. Η επιλογή που έκανε όμως ο πρωθυπουργός ήταν να μεταφέρει αυτή την κυβερνητική κρίση στο συνέδριο. Στο συνέδριο έχει το δικαίωμα, ως κόμμα, να αξιολογήσει το έργο της κυβέρνησής του, να κάνει υποδείξεις και να πει προς ποια κατεύθυνση πρέπει η κυβέρνηση αυτή να κινηθεί. Δεν υπάρχει ουσία αυταρχισμού εκεί πέρα, αλλά θα συμφωνούσα με την υπόδειξη ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν λυθεί απλούστερα. Ξέρουμε τι θέλει ο κόσμος, ο κόσμος ζητάει αποτελεσματικότητα και έναν επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης για να φέρει το κυβερνητικό έργο πολύ πιο κοντά στα προβλήματα του λαού. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει ο πρωθυπουργός και θα μπορούσε να αναφερθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και να κάνει και τον ανασχηματισμό. Αλλά μπορεί να γίνει αυτό και μέσω του Συνεδρίου, αρκεί όμως το Συνέδριο αυτό να είναι ανοιχτό και πράγματι να συζητήσει το Κυβερνητικό έργο και να υποδείξει τις κατευθύνσεις της αλλαγής πλεύσης.
Δημ: Αισθάνομαι, ότι ο κ. Πρωθυπουργός βρίσκεται εκτός πραγματικότητας και θα σας πω γιατί το λέω, δήλωσε χθές ότι θα αντιμετωπίσουμε τους σεισμοπαθείς της Σκύρου, όπως ακριβώς αντιμετωπίσαμε τους σεισμοπαθείς του 1999, δηλαδή οι Σκυριανοί θα υποφέρουν επί τρία χρόνια;
Αρσ: Νομίζω ότι η φύση έχει λύσει το θέμα. Ευτυχώς στη Σκύρο δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα και μεγάλες υλικές ζημιές.
Δημ: Αναφέρομαι στον παραλληλισμό.
Αρσ: Είναι γεγονός ότι στην περίπτωση των σεισμών της Αθήνας η Κυβέρνηση και όλος ο Διοικητικός μηχανισμός ενήργησε ταχύτατα και αποτελεσματικότατα και νομίζω ότι σε αυτό αναφερόταν ο πρωθυπουργός. Από την άλλη μεριά έχετε δεί και ότι υπάρχουν θέματα που από τότε δεν έχουν λυθεί και έπρεπε να είχαν λυθεί σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που είχαμε κάνει τότε.
Δημ: κ. Υπουργέ σας ευχαριστώ για την συνομιλία που είχαμε. Ελπίζω να ξαναβρεθούμε πρίν από το συνέδριο και μετά το συνέδριο.
Αρσ: Ευχαριστώ και εγώ.
